Nuk ishte prej atyre që falin Namazin!

Ishim në një udhëtim për Dave në Jordani. Një ditë prej ditëve, falem
namazin e xhumasë në një nga xhamiat e qytetit Zarka. Në këtë udhëtim
ishin me ne edhe disa nxënësa dhe një dijetarë nga Kuvajti. Derisa
ishim ulur në xhami dhe njerëzit ishin shpërnda, papritmas disa njerëz
po hyjnë në xhami në formë jonormale dhe të trishtuar dhe duke thirrur:
Ku është hoxha... ku është hoxha ?


Erdhën tek hoxha, i cili ishte prej Kuvajti
dhe i than: Hoxhë i nderuar, kemi një xhenaze, është djali i ri, vdiq
sot në mëngjes në një aksident rrugor, e ne kur e hapem varrin e tij
dhe e vendosem djalin në varr, papritmas na doli një gjarpër i madh
aty, dhe ne ende nuk e kemi varrosur atë djalë, nuk dimë si t’ia bëjmë!
Rrefyesi i kësaj ngjarje thotë:

U ngritëm sëbashku me hoxhën dhe shkuam deri tek varri, shikuam në varr
dhe pamë gjarprin e madhe, i cili u rrotullonte në varrë, kokën e
kishte brenda kurse bishtin jashta, sytë i kishte spikatur dhe i
shikonte njerëzit.
Hoxha tha: leni ketë varr, hapeni një
varr tjetër! Thotë treguesi i ndodhisë: Shkuam dhe hapem një varr
tjetër, që largësia e varrit që e hapëm nga ai i të parit i kishte diku
100 metra. Filluam ta hapnim varrin tjetër, kur u afruam se
përfunduari nga çelja prapë u shfaq po i njëjti gjarpër. Hoxha tha:
shikoni varrin e parë! Shkuam tek varri i parë, kur përsëri gjarpri
doli nga toka në varrin e parë.
Në fund hoxha tha: Edhe
nëse do të hapim varr të tretë dhe te katërt përsëri do të del ky
gjarpër. Nuk na mbet tjetër përveç të përpjekemi që ta nxjerrim jashtë
nga varri.
I sollën disa vegla që ta nxjerrnin dhe me
ndihmen e Allahut arritëm që ta nxjerrim jashtë varrit. Pasiqë e
nxorrën gjarprin, ai filloj të qëndrojë në buzë të varrit. Të gjithë
njerëzit e shikonin atë, i kaploj frika kurse disave ju binte të fikët,
që disa u desh të ndërhyje ndihma e parë për t'i shoqëruar deri në
spital.
Erdhi policia dhe rrethoi vendin dhe ndaloi që dikush t'i afrohet varrit përveç dijetarëve dhe të afrimëve të vdekurit.

Atëherë kur u soll xhenazja dhe e futën në varr, papritmas gjarpri që
qëndronte buzë varrit lëvizi me një lëvizje aq të shpejte saqë çoi
pluhur të madh, dhe u fut në varrin e djaloshit, ndërsa ata të cilët
ishin ne varr duke e varrosur dolën nga frika e madhe.

Gjarpëri filloi ta rrotullojë dhe ta shtrëngojë trupin e të vdekurit.
Filloj nga këmbët e tija derisa arriti tek koka. E shtërngonte aq
shumë sa edhe eshtrat ia thyente. Thotë rrefyesi i kësaj ngjarje: Nuk
mbeti asnjë njeri që nuk e dëgjoi zërin e eshtrave duke u thyer.

Kur u qetësua situata dhe pluhuri filloi te bie, u afruam tek varri që
të vështrojmë, pamë se djaloshin e kishte rrethuar gjarpëri, e ne nuk
kishim mundesi të ndërmarrim diçka.
Hoxha tha: Mbulojeni varrin! Pastaj shkuam tek prindi i tij dhe e pyetem për jetën e djalit të tij.

Babai i tij tha: Djali im ishte djalë i mirë, i edukuar me moral të
lartë, i dëgjueshëm por e kishte një të metë: “Nuk ishte prej atyre qe
falin Namazin”. Kërkojmë mbrojtjen e Allahut nga përfundimi keq.
Vëlla i dashur dhe motër e nderuar :

Kjo ngjarje duhet të jetë mësim për ata të cilët nuk e falin namazin
dhe një stimulues që të pendohen e ti drejtohen Allahut, nga kjo vepër
e keqe, para se të kaplojë dora e ashpër e melekut të vdekjes, e para
se të thuash: “O i mjeri unë që kam lënë mangu respektimin ndaj
All-llahut dhe që kam qenë prej atyre që talleshin, Ose të mos thotë:
“Ah, sikur të më kishte udhëzuar All-llahu (në rrugë të drejtë) e të
kisha qenë prej atyre që janë të ruajtur!, Apo, kur ta shohë dënimin të
thotë: “Sikur të isha kthyer edhe një herë e të isha bërë prej atyre
bamirësve!" [ez-Zumer:56-58]
Ndërsa përgjigja për ty do të jetë: “Jo, ty të patën ardhur argumentet e Mia, e ti i përgënjeshtrove ato, u bëre kryeneç dhe ishe prej atyre që nuk besuan.” [ez-Zumer: 59]
Përktheu:
Bexhet Dernjani
16 janar 2007