Xhaxhi Ibrahim

Në një vend në France diku para 50 viteve jetonte një plak turk
pesëdhjetë vjeçar. Emri i tij ishte Ibrahim dhe punonte në një dyqan
ushqimor. Dyqani ishte në një ndërtesë ku në njëren prej banesave të
asaj ndertese jetonte një familje jehude. Kjo famlije jehude kishte një
djalë shtatë vjeçar, që e quanin Xhad.


Xhadi jehudi
Fëmiu
kishte zakon që çdo ditë të shkonte tek dyqani i xhaxhit Ibrahim për të
blerë nevojat shtëpiake. Çdo herë kur merrte të dilte nga dyqani vidhte
nga një çokolatë, e xhaxhi Ibrahimi bëhej sikur s'di gjë.
Një
ditë, Xhadi harroi ta vidhte çokolatën duke dalur e xhaxhi Ibrahimi e
thirri dhe i tregoi se kishte harruar ta merrte çokolatën të cilën e
merrte çdo ditë!
Xhadi u tremb ngase
kishte menduar se xhaxhi Ibrahimi nuk di asgjë për vjedhjen e tij.
Kërkoi nga ai që ta falte dhe i premtoi se nuk do te vidhte më asnjë
çokolatë. Xhaxhi Ibrahim i tha: "Jo, premtom se nuk do vjedhësh asnjë
gjë në jetën tënde, e çdo ditë kur të dalësh nga dyqani merre nga një
çokolatë se është e jotja. Xhadi pranoi i gëzuar.
Kaluan
vitet e xhaxhi Ibrahimi për Xhadin ishte si baba, si shok dhe si nënë.
Kur Xhadit i ngushtohej ndonjë punë ose haste ndonjë problem, vinte tek
xhaxhi Ibrahimi dhe ia paraqiste problemin. Kur ai mbaronte, xhaxhi
Ibrahimi nxirrte nga një sirtar në dyqan një libër, ia jepte atë Xhadit
dhe kërkonte prej tij ta hapte një faqe kudo në libër. Pasi ai e hapte
atë, xhaxhi Ibrahim i lexonte dy faqet që ishin hapur pastaj e mbyllte
librin dhe e zgjidhte problemin. Xhadi u largonte i qetësuar, atij iu
kishte larguar preokupimi, i ishte rehatuar truri dhe problemi ishte
zgjidhur. Kalonin vitet kurse raportet vazhdonin mes Xhadit dhe xhaxhi
Ibrahimit, muslimanit turk i moshuar e i pashkolluar.
Xhadi u bë djalosh njëzet e katër vjeçar kurse xhaxhi Ibrahimi gjashtëdhjetë e shtatë.
Xhaxhi
Ibrahimi vdiq. Para vdekjës, u la bijve të tij një kuti e në atë futi
librin të cilin e shihte Xhadi sa herë që e vizitonte atë në dyqan. I
porositi bijtë e tij që pas vdekjës së tij t'ia jepnin Xhadit librin si
dhuratë për të, djaloshin jehud!
Xhadi
mori vesh për vdekjën e xhaxhit Ibrahim. U mërzit shumë kur djemtë e
xhaxhit ia dorëzuan kutin, ngase xhaxhi Ibrahim për të kishte qenë shok
shoqërues dhe ai e shpëtonte nga zjarri i problemeve!

Kaluan ditët
Një
ditë, Xhadit i ndodhi një problem. Në moment iu kujtua xhaxhi Ibrahimi
e bashkë me të iu kujtua edhe kutia, të cilën ia la atij. Shkoi tek
kutia dhe e hapi, kur papritmas aty gjeti librin të cilin e hapte çdo
herë kur vizitonte xhaxhain në dyqanin e tij!
Xhadi
e hapi një faqe nga libri, mirëpo libri ishte në gjuhën arabe e ai nuk
e dinte atë. Shkoi tek një shok i tij tunisian dhe kërkoi prej tij që
t'ia lexoj dy faqe nga libri e ai i lexoi ato!
Pasiqë Xhadi ia shpjegoj problemin e tij shokut tunisian, ky tunisiani gjeti zgjidhjen për Xhadin!
U habit Xhadi dhe e pyeti: Ç'është ky libër?
Tunisiani i tha: Ky është Kur'ani Kerim, libri i muslimanëve!
Xhadi ia ktheu: E si të bëhëm unë musliman?
Tunisiani tha: Ta shqiptosh shahadetin dhe ta pasosh sheriatin.
Xhadi tha: Esh-hedu en La ilahe il-lallah ve enne Muhammeden resulullah.

Xhadullahi Musliman
Xhadi
u bë musliman dhe për vete zgjodhi emrin Xhadullah el-Kur'ani. E
zgjodhi këtë emër si madhërim për këtë libër mahnitës dhe vendosi që
pjesën e mbetur të jetës së tij t'ia kushtoi këtij libri fisnik.
Xhadi
e mësoi Kur'anin, e kuptoi atë dhe filloi thirrjen për tek Allahu në
Evropë derisa pranuan islamin në duart e tij shumë njerëz, diku rreth
gjashtë mijë jehudë dhe krishterë.
Një
ditë, derisa ai po shfletonte kujtimet e tija të vjetra, e hapi
Kur'anin të cilin ia kishte dhënë xhaxhi Ibrahim dhe në fillim të tij
gjeti hartën e botës. Kurse mbi kontinentin e Afrikës ishte nënshkrimi
i xhaxhit Ibrahim e nën të ishte shkruar ajeti: " Thirr në rrugën e
Zotit tënd me urtësi dhe me këshillë të mirë!"
Xhadullahi menjëherë vërejti dhe u bind se kjo ishte porosia e xhaxhit Ibrahim andaj vendosi ta realizoi atë.
Braktisi
Evropën dhe shkoi për t'i ftuar njerëzit tek Allahu në Kenia, një jugë
të Sudanit, Ugandë si dhe shtetet fiqnje. Vetëm në fiset e Zulu pranuan
Islamin në duart e tij më shumë se gjashtë milion njerëz!

Vdekja e tij
Xhadullah
el-Kur'ani, ky musliman i vërtetë, thirrës i inspiruar, i harxhoi në
islam 30 vite, të gjitha ia nënshtroi thirrjës tek Allahu nëpër vendet
e panjohura të Afrikës dhe u bë shkak që islamin ta pranojnë miliona
njerëz.
Xhadullah el-Kur'ani vdiq në vitin
2003 si pasojë e sëmundjeve të cilat e goditën në Afrikë në rrugën e
thirrjës për tek Allahu.
Atëbotë kishte pesëdhjetë e katër vite të cilat i shpenzoi në thirrjën islame.

Ngjarja nuk ka mbaruar ende!
Nëna
e tij, jehude fanatike dhe mësuese universitare e edukative, pranoi
islamin vitin e kaluar, në vitin 2005, dy vite pas vdekjes së djalit të
saj- thirrësit islam.
Pranoi islamin në
moshën shtatëdhjetë vjeçare. Ajo tregon se ka luftuar për tridhjetë
vite sa ishte biri i saj musliman që ta kthej në fenë jehude. Ajo edhe
përkundër përvojës, mësimit dhe aftësisë së saj për t'i bindur njerëzit
nuk arriti ta bind birin e saj që të kthehët. Ndërsa xhaxhi Ibrahim, ky
musliman i pashkolluar e i moshuar, arriti që ta lidhë zemrën e birit
të saj për islamin! Kjo është feja e vërtetë.
E lus Allahun që ta ruaj atë dhe ta forcojë në punë të mira.

Mirëpo, pse Xhadullahu pranoi islamin?
Xhadullah
el-Kur'ani tregon se xhaxhi Ibrahim për gjatë shtatëmbdhjetë vite
asnjëherë nuk ka thënë "o qafir" apo "o jehudi", bile nuk i ka thënë as
edhe "pranoje islamin!"
Paramendo, shtatëmbdhjetë vite nuk i ka folur atij as për fenë, as për islamin e as për jehudizmin!
Një plak i moshuar e i pashkolluar e diti si ta bëj zemrën e këtij djaloshi që të lidhet për Kur'ani!
Shejhu
kur e takoi atë njëherë e pyeti se si ndihej kur me miliona njerëz kanë
pranuar islamin në duart e tij, ai ia ktheu se nuk ndihet edhe aq
krenar ngase -sipas tij- ai i kthen një pjesë të mirësisë së xhaxhit
Ibrahim!
Doktor Safvet Hixhazi tregon se
në një konferencë të mbajtur në Londër, e cila trajtonte temën e
Darfurit, si të ndihmohen atje muslimanët nevojtarë nga rreziku i
krishterizimit dhe luftës, ai tregon se kishte takuar një nga prijësit
e fisit Zulu, i cili banonte në Darfur. Gjatë bisedës, doktor Hixhazi e
pyeti: a e njeh doktor Xhadullah el-Kur'anin?
Prijësi i fisit u ndal dhe e pyeti doktor Hixhazin: A e njeh ti?
Doktori u përgjigjë: Po, e kam takuar në Zvicërr kur ai shërohej atje.
Prijësi
i fisit e kapi dorën e doktor Hixhazit dhe e puthi përmallshëm. Doktor
Hixhazi i tha: Çfarë po bën? Nuk kam bërë asgjë që ta meritoj këtë!
Prijësi i fisit ia ktheu: unë nuk po e puthi dorën tende, mirëpo e puthi dorën e cila e ka prekur doktor Xhadulla el-Kur'anin!
Doktor Hixhazi e pyeti: A je bërë ti musliman prej doktor Xhadullahit?
Prijësi
i fisit ia ktheu: Jo, por unë jam bërë musliman nga një përson, i cili
ka pranuar Islamin në duart e doktor Xhadullah el-Kur'anit,
rahimehullah!!
Subhanallah, a thu sa do ta pranojn Islamin nga ata që pranuan Islamin nga Xhadullah el-Kur'ani?!
Sevapin do ta ketë ai dhe shkaktari i islamit të tij, xhaxhi Ibrahimi i vdekur para 30 viteve dhe Xhadullah el-Kur'ani.

" Prej besimtarëve kishte burra që vërtetuan besën e dhënë Allahut, e
disa prej tyre e realizuan premtimin duke dhënë jetën, dhe ka prej tyre
që janë duke pritur (ta zbatojnë) dhe ashtu nuk bënë kurfarë ndryshimi.
" [El-Ahzab, 23]

Përktheu:
Abedin Haxhiaj
06 Shkurt 2007