Vlera e Sahabëve, All-llahu qoftë i Kënaqur me ta!--2--

"Sigurisht
që Allahu ishte i kënaqur me besimtarët kur ata të dhanë besën ty (O
Muhammed) nën pemë. Ai e dinte mirë se ç’farë kishte në zemrat e tyre,
pra Ai zbriti Es-Sekineh (butësinë, gjakftohtësinë e qetësinë) mbi ta
dhe Ai i shpërbleu ata me fitore të afërt." [El-Fet'h, 18]

مُحَمَّدٌ
رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ
رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلاً
مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَاناً سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ
السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي
الْأِنْجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ
فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ
الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ
مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْراً عَظِيماً

"Muhammedi ([sal-lallahu alejhi ve sel-lem]) është
i Dërguari i Allahut dhe ata që janë me të janë të ashpër ndaj mohuesve
(të Allahut) dhe të mëshirshëm ndërmjet veti. I sheh ata duke u
përkulur (në Ruku) dhe duke rënë me fytyrë në tokë (në Sexhde), duke
kërkuar Begati nga Allahu dhe Kënaqësinë e Tij. Shenja e tyre (e
Besimit të tyre) është në fytyrat e tyre nga gjurmët e sexhdes (gjatë
faljes). Ky është përshkrimi i tyre në Teurat, ndërsa shembulli i tyre
në Inxhil përshkruhet si një farë (e mbjellë) e cila lëshon filizin,
pastaj e forcon atë dhe ai pastaj qëndron vetë në trungun e vet duke i
mahnitur mbjellësit, që Ai t’i tërbojë mosbesimtarët me anë të tyre.
Allahu u ka premtuar atyre të cilët besojnë (në Njësinë e Allahut, në
të Dërguarin e Tij, Muhammedin a.s. dhe e ndjekin Fenë e Allahut,
Islamin deri në Ditën e Fundit) dhe punojnë mirësi e drejtësi (sipas
këtij Besimi) falje dhe shpërblim tepër të madh (Kopshtet e Begatë të
Xhennetit të Pafund)." [El-Fet'h, 29]


Këto dhe Ajete të shumta që All-llahu i lavdëron dhe shpreh kënaqësin e Tij ndaj tyre.
Ndërsa nga hadithet e Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]:

Transmetohet nga Ebu Hurejra [radijallahu anhu] se ka thënë: Ka thënë i
Dërguari i All-llahut [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]: "Mos i shani
shokët e mi, mos i shani shokët e mi! Pasha Atë, në dorën e të Cilit
është shpirti im, sikur njëri nga ju do të shpënzojë një sasi të arit
sa kodra e Uhudit nuk do të ketë mundësi ta arrijë atë që ata kanë
dhënë, e as gjysmën e saj." 9

Shkaku që sakrifica dhe mundi i tyre ishte më i vlefshëm është se ishte
në kohën më të nëvojshme, në kohën kur gjendja ishte shumë e ngushtuar
që kjo gjëndje nuk ishte tek të tjerët. Dhe shpënzimet e tyre ishin në
ndihmë dhe mbrojtë të Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem], gjë
që më pas nuk mund të jetë.
Gjithashtu ishin të gatshëm çdoherë për xhihad dhe adhurim ndaj All-llahut [subhanehu ve teala].
All-llahu i Madhëruar thotë:
لا يَسْتَوِي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُولَئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً
"Nuk
janë njësoj ndërmjet jush ata që shpenzuan dhe luftuan para çlirimit
(të Mekës). Të tillët janë në gradë më të lartë se ata që shpenzuan dhe
luftuan më pas." [El-Hadid, 10]

Kjo sepse ata u ballafaquan me vështirësi të shumta, dhe në të njëjtën
kohë ishin të dashur, të devotshëm, modestë, i jepshtin përparësi të
tjerëve para vetës së tyre, luftuan në xhihad ashtu siç është më së
miri. Andaj, vlerat e Sahabëve nuk arrihen dot as për një çast të
vetëm, e as nuk arrihet pozita e tyre me asnjë gjë. Vlera nuk arrihen
me krahasime, kjo është një mirësi e All-llahut, ia jep Ai kujt të
dëshirojë." 10
Bejdavi
[Allahu e mëshiroftë] thotë: "Kuptimi i hadithit të Pejgamberit
[sal-lallahu alejhi ve sel-lem] "... sikur njëri nga ju do të shpënzojë
një sasi të arit sa kodra e Uhudit nuk do të ketë mundësi ta arrijë atë
që ata kanë dhënë, e as gjysmën e saj." Do të thotë se vlera dhe pozita
e tyre që e arritën ata, qoftë edhe me dhënien e një ushqimit apo
gjysmën e tij, nuk do të mund ta arrij kush edhe nëse e jep një sasi të
arit sa kodra e Uhudit. Esenca që i sistemon këto kategori është
sinqeriteti i pastër dhe qëllimi i lartë. 11 Sepse ata ishin pakicë dhe nevoja për ta ishte shumë e madhe." 12

Gjithashtu thuhet se arsyeja e pozitës së tyre të paarritshme është nga
fakti se mundi dhe sakrifica e tyre është sebeb, shkak që Islami mori
gjërësinë e tokës dhe që u ngrit lartë Fjala e All-llahut të Fuqishëm.
E gjithashtu edhe xhihadin e tyre nuk mund dotë ta arrijë dikush pas
tyre siç e bënë ata. Ata ishin pakicë dhe bënë punë të madhe. Sepse të
luftosh duke shpresuar prap jetën nuk është njësoj sikur të luftosh
duke mos e dashur më atë. 13

Transmeton Ibën Mes'udi [radijallahu anhu] nga Pejgamberi [sal-lallahu
alejhi ve sel-lem] se ka thënë: "Njerëzit më të mirë janë njerëzit e
brezit tim, pastaj ata që vijnë më pas, pastaj ata që vijnë më pas." 14

Ata u bënë brezi më i mirë ngase i besuan Pejgamberit [sal-lallahu
alejhi ve sel-lem] atëherë kur njerëzit e mohuan, ia besuan fjalët
atëherë kur njerëzit e përgënjështruan. E nderuan dhe e rrespektuan, i
ndihmuan dhe e dëgjuan dhe të gatshëm për te ishin çdoherë me pasurin
dhe shpirtin e tyre dhe nuk u zmbrapsen nga xhihadi derisa Islami mori
shtresë." 15
Transmetohet
nga Ebu Hurejra [radijallahu anhu] se ka thënë: Ka thënë i Dërguari i
All-llahut [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]: "Yjet janë siguruesit e
qiellit, nëse ata zhdukën, qiellit i vijnë kanosjet. Dhe unë jam
sigurues për Sahabët e mi, nëse unë largohem, Sahabët kanosën, ndërsa
Sahabët janë sigurues të ummetit tim, nëse ata shkojnë ummetit tim i
vijnë kanosjet." 16
Ky hadith
aludon në fitnet dhe trazirat që u bënë pas brezit të Sahabëve, atëherë
kur filloi të humbet sunneti dhe të ngjallën bidatët dhe të përhapën
veprat e liga mbi fyryrën e tokës." 17

Transmeton Ebu Rakeh se ka thënë: Njëherë kam falur namazin e sabahut
pas Aliut [radijallahu anhu], dhe kur dha selam u mënjanua në anë të
djathtë. Vazhoi të qëndrojë aty derisa dielli u ngrit nga muri i
xhamisë një shtizë, nga ai vërehetj një pikëllim dhe mërzi shpirtërore.
Pastaj tha: "I kam parë Sahabët e Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve
sel-lem] që sot nuk shoh asgjë të ngjajshëm si ata. U zgjonin të lodhur
e të dërmuar, në sytë e tyre kishte shenja sikur ata që ngushëllojnë në
rastet e vdekjes. E kaluan natën duke qëndruan në këmbe në namaz dhe me
kokë në sexhde dhe lexojshin Librin e All-llahut. E kur u zgjonin
përseri përmendnin dhe kujtonin All-llahun dhe sytë e tyre lotojshin
derisa i lagnin edhe rrobat e tyre." 18

Dr. Najif bin Ahmed El-Hamd
Përktheu:
Ankebut.com
14 Prill 2007
----------------------------------
Fusnota:1. El-Istiab, 1/1
2. Tefsir Kurtubi, f. 60, vol. 1
3. El-Akide, 81/1
4.
Transmeton Taberiu 20/2, Bezari, Tefsir Ibën Kethiri, 370/3, El-Istiab,
13/1, Kurtubij, 220/13. Kështu e ka komentuar edhe Sufjan Eth-Thevriu,
që e transmeton Ebu Neim, në Hilje, 77/7 dhe Ibën Asakiri, 463/23
5. Transmeton Seid bin Mensur, 435/5
6. Transmeton Abd ibën Hamid dhe Ibën Mundhiri. Tefsir Ibën Kethir, 427/4. Ed-Dur El-Menthur, 418/8
7. Fet-hu El-Bari, 508/13
8. Transmeton Ahmedi, 379/1. Tajalisi me isnad të mirë, 246.
9. Transmeton Buhariu, 3470 dhe Muslimi 2540.
10. Sherhu Muslimin, En-Nevevij, 93/16. Sherhu Sunen Ibni Maxheh, 15/1. Tuhfetu El-Afedhijeh, 246/10.
11. Fet-hu El-Bari, 34/7.
12. Auvnu El-Ma'bud, 269/12
13. Tuhfetu El-Ahfedhijeh, 388/8
14. Bahuariu, 2509. Muslimi, 2533.
15. Et-Temhid, 251/20. Fejdu El-Kadir, 478/3.
16. Muslimi, 2531.
17. Tuhfetu El-Ahfedhijeh, 156/10. Fejdu El-Kadir, 296/6.
18.
Transmeton Ebu Neim në librin Hilje, 76/1. Dhe Ibën Ebi Dunja në
Tehexhud ve Kijamu El-lejl, 272, dhe në librin El-Hatib fil-Muvadih,
330/2. Dhe Ibën Asakir, 492/42