Vlera e kohës në jetën e muslimanit --2--

Për këtë thotë Ibnul-Kajimi: ”Humbja e kohës është më e madhe se
vdekja. Sepse humbja e kohës e largon njeriun nga Allahu dhe nga bota
tjetër ndërsa vdekja të largon vetëm nga kjo botë”.
Thotë një poet arab:
والوقت أنفس ما عنيت بحفظه و أري أسهل ما عليك يضيعو
“Koha është gjëja më e shtrejt që duhesh të kujdesesh për të, ndërsa është gjëja më e leht që mund të humbesh.”

Pra ai njeri, i cili ia din vlerën kohës ai ia din vlerën jetës së tij
dhe anasjelltas, sepse koha është jeta e njeriut. Thotë Pejgamberi
[sal-lallahu alejhi ve sel-lem]:
أن رسول الله ‏ ‏صلى الله عليه وسلم
‏ ‏قال ‏ ‏بادروا بالأعمال سبعا هل تنتظرون إلا فقرا منسيا أو غنى ‏
‏مطغيا ‏ ‏أو مرضا مفسدا أو ‏ ‏هرما ‏ ‏مفندا ‏ ‏أو موتا مجهزا أو ‏
‏الدجال ‏ ‏فشر غائب ينتظر أو الساعة فالساعة أدهى وأمر


“Transmetohet nga Ebu Hurejra se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve
sel-lem] ka thënë: “Shpejtoni në punë të mira pra se t’ju vin shtatë
gjëra: A po pritni pëveç varfërin, e cila të bënë të harrosh, apo
pasuri që të bënë kryelart, apo smundje që të prish, apo pleqëri, apo
vdekje të papritur, apo dexhalin apo kjametin”.
Pra, duhet
që të shpejtojmë në punë të mira para se t’na vin këto pengesa, të
punojmë për një të ardhme më të mire, të punojm për botën tjetër.
Thotë Allahu:
يَا
أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا
قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا
تَعْمَلُونَ [ الحشر الآية 18]
“O ju që besuat, frikësojuni
All-llahut dhe le të shikojë çdonjëri se çka ka bërë për nesër. Dhe
frikësojuni All-llahut! S’ka dyshim se All-llahu është i Njohtuar
(Habir) për atë që punoni!” [El-Hasher, 18]
Thotë ibën Kethiri në lidhje me këtë ajet: “Llogarite vetën tënde para se të llogaritesh!”
Thot ibën Kajimi: Pasi që njeriu do të japë llogari para Allahut për çdo gjë edhe për gjymtyrët e tij, ku thotë Allahu:
وَلاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولـئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً
“Mos iu qas asaj për të cilën nuk kë njohuri, pse të dëgjuarit, të pamët dhe zemra, për të gjitha këto ka përgjegjësi”.
Atëherë le ta llogaris vetën e tij para se të llogritet!

Çuditesh me njerëzit kur i thërret ndonjë individ me autoritet, e sheh
atë se si fillon të mendojë se çka të vesh, si të ecë, ç’farë të flasë
e kështu me radhë, ndërsa nuk përgaditet për atë ditë që do të dalë
para Allahut të madhërishëm. Shiqo vëlla i dashur se si e definon Hasan
El Basriu njerin:
ياابن آدم انما أنت أيام كلما ذهب يوم ذهب بعضك
“O bir i Ademit, me të vërtetë ti je ditë të caktuara, sa herë që të shkon një ditë ka shkuar një pjesë e jotja.”
Pra, çdo frymë që e shpenzon, ke shpenzuar një pjesë të jetës sate dhe je afruar më shumë vdekjes.
Thotë Umr ibën Abdul Azizi:
ان الليل و النهار يعملان فيك فاعمل فيهما
“Dita dhe nata punojnë në ty puno edhe ti në to!”
Thotë Abdulla ibën Mesudi:
ما ندمت علي شيء ندمي علي يوم غربت شمسه نقص أجلي لم أزد في عملي

“Nuk i kam ra pishmanit për asnjë send përveç për një ditë kur perendoi
dielli, mu paksue exheli im ndërsa nuk mu shtua puna ime.”
Njeriu çdo humbje ka mundësi ta kompenzojë, ndërsa humbjen e kohës asnjëherë nuk ka mundësi ta kompensojë.
Thot Hasan El-Basriu:
ما من يوم يمر علي ابن آدم الا و هو يقول :أنا يوم جديد و علي عملك شهيد فاغتنمني فاني لا أعود الي يوم القيامة

“Nuk I kalon një ditë birit të Ademit përveç se ajo thotë: O bir i
Ademit, unë jam një ditë e re dhe për punën tënde dëshmitar, më përfito
sepse unë nuk kthehem më deri në Ditën e Gjykimit!”
Pra,
vëlla i dashur, secili prej nesh t’ia shtrojë pyetjen vetës:
Përafërsisht, të gjithë jemi mbi moshen 20 vjeçar, na kaloi gjysma e
jetës sonë. Sa kemi përfituar prej kësaj kohe, sa kemi punuar për dinin
e Allahut. Nëse ulemi dhe ia bëjmë një llogari vetës se sa kemi punuar
për dinin e Allahut ndoshta krejt punët çka ke bërë mund të llogaritesh
mbrenda bjë gjymë ore. Sa ke shtuar prej punëve të mira? Sa je i
përgaditur të dalësh para Allahut sikur të vjen vdekja tash.

Ndërsa njëri prej selefve thoshte: “Vallahi sikur ta di se kam me vdek
nesër nuk kam çka të shtoj më shumë prej punëve të mira. Nëse nuk e
shfrytëzon kohën tënde koha ka me të shfrytëzu ty. Thotë Hasan El
–Basriju :
ياابن آدم نهارك ضيفك فأحسن اليه يعني استغله
“O biri i Ademit, dita jote është musafiri ytë, andaj prite mirë atë (d.m.th.perfitoje)!
Poashtu thotë:
يا اخواني هل أكرمنا أعز ضيف و هو الليل و النهار
“O vëllezërit e mi, a e kemi nderuar musafirin më të mirë që na ka ardhë, e që ajo është nata dhe dita?”

Gjithashtu Thotë Hasan El – Basriu: “Dunjaja është tri vetëm ditë: ose
të jetë dita e kalume, e kjo ditë nëse të ka kaluar nuk mund ta kthesh
më, ose të jetë dita e nesërme e ndoshta këtë ditë nuk mund ta arrish,
ndërse dita e sotme është dita e jote, shfrytëzoje atë.”

Thot njëri prej selfëve: Nëse mërzitesh për mallin tënd që e ke humbur
atëherë qajë për kohën që e ke humbur. Atij që Allahu ia zgjatë jetën
deri sa ta arrijë pleqërin dhe humb kohën e tij ai përson nuk do të
ketë arsyetim para Allahut.
Thotë Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] :
“Kush e arrin moshën 69 vjeçare (dhe nuk ka punuar punë të mira) nuk do të ketë aryetim para Allahut.”
Ndërsa njëri prej selefëve thotë: Nëse dëshiron të kënaqesh në namazin tënd mendo se namazi i fundit do të jetë ai.

Athua sikur ta di njeriju se namazi i fundit do të jetë, athua si do të
falet, ashtu duhet të mendojë për kohën e tij, të mendojë se sot është
dita e fundit për të.
E lusim Allahun që të na bëjë prej
atyre që e shfrytzojn kohën dhe veprojn punë të mira. E lusim Allahun
që të na shpërblejë me xhennet për punët tona.
velhamdulilahi rabilalemin
Përgatiti:
Shaban Murati
[Ebu Zekerija]