El-Xhebbaru (I gjithëfuqishmi)

El-Xhebbaru (I gjithëfuqishmi)


Nëse do të kërkonim prej dikujt që të përmendë emrin që tregon kulmin e
mëshirës, faljes, dashurisë, dhembshurisë... askujt nuk do i shkonte
mendja tek emri i Zotit Elxhebbar. Kjo pasi në mendjet tona është
krijuar ideja që emra të tillë janë emra që tregojnë fuqinë e Zotit për
ndëshkimin e kriminelëve dhe njerëzve të këqinj.


Është për të ardhur keq që të gjithë ne, jetojmë me vite të tëra pa e
ndjerë kuptimin e vërtetë të emrave më të bukur të Zotit. Emri
Elxhebbar është përmendur vetëm një herë të vetme në Kuran, në ajetin
që përmban shumë emra të Zotit:“Ai është Allahu që nuk ka zot tjetër
përveçTij, Sundues i përgjithshëm, i pastër (prej të metave),
Shpëtimtari, Siguruesi, Mbikëqyrësi, i Gjithëfuqishëm, Mbizotërues, i
Madhërishëm. I lartësuar është Allahu nga ajo që i shoqërojnë!” (Hashr
23)


Elxhebbar është Ai që u kthen buzëqeshjen zemrave të dëshpëruara. është
Ai që ngjit zemrat e thyera. Ky emër është për të gjithë njerëzit që
janë të hidhëruar, për të gjithë ata që u është bërë padrejtësi, është
për të gjithë jetimët që vuajnë, është për të gjithë ata që ndihen të
përbuzur dhe të nënshtruar, është për këdo që i është thyer zemra
padrejtësisht. Elxhebbar, është Ai që kur i qan hallin, ta zgjidh
menjëherë. Kujt tjetër mund t’i drejtohet dikush, që i është thyer
zemra nga hallet dhe shqetësimet, përveçElxhebbarit?


Origjina e fjalës Elxhebbar vjen nga “elxhebr” që është ngjitja e
eshtrave të thyera. Asaj gruaje të cilës i bëhet padrejtësi, ajo motër
e cila akuzohet padrejtësisht në çështje nderi... kush tjetër
përveçElxhebbarit mund ta ndihmojë? Ata jetimë që i ka lodhur kjo botë,
ato gra të veja, ato gra të divorcuara me të cilat njerëzit sillen
keq... kush tjetër përveçElxhebbarit mund ti qetësojë nga këto halle?
Është e pamundur që t’i qash hallet dhe zemrën tënde të thyer dhe Ai
mos të të vijë në ndihmë.


Ashtu siçthyhen eshtrat tona, thyhen dhe zemrat. Ata që rregullojnë
thyerjet e kockave janë doktorët dhe Ai që rregullon thyerjet e
zemrave, është Zoti i Madhëruar. Madje edhe thyerjet e kockave është
Zoti Ai që i rregullon dhe i ngjit përsëri. Ajo që bën doktori i
eshtrave në një thyerje të krahut, është se i bashkon dy kockat e
thyera dhe i lidh me gips. Ajo që ndodh më pas, është gjithçka detyrë e
Elxhebbarit. Me tu bashkuar dy kockat e thyera, riprodhohen qelizat
kockore. Qelizat kockore që ditën që lind njeriu, janë në aktivitet të
plotë me qëllim që të garantojnë rritjen e fizikut. Kur njeriu mbush
moshën njëzet e një vjeçare, Zoti Elxhebbar i urdhëron këto qeliza të
ta ndërpresin riprodhimin dhe të flenë. Nëse do të vazhdonin
aktivitetin, njeriu do të arrinte përmasa gjigande. Kështu, me të
mbushur moshën njëzet vjeçare, ata ndërpresin riprodhimin dhe njeriu
nuk rritet më. Në çastin që një kockë thyhet, këto qeliza zgjohen
përsëri sipas urdhërit të Elxhebbarit dhe fillojnë aktivitetin për
ngjitjen e kockës së thyer. Me të përfunduar ngjitja e kockës së thyer,
qelizat kockore i kthehen përsëri gjumit të thellë.


Nëse Elxhebbar ngjit kockat e thyera, çmendon për zemrat e thyera? Nëse
për të ngjitur eshtrat e thyera, Elxhebbar përdor qelizat kockore, por
për zermrat e thyera, çfarë përdor? Çfarë përdor për zemrën e thyer të
një jetimi, të cilit ia kanë marrë pasuritë padrejtësisht?


Profeti a.s kur lutej, thoshte:”O Ti që ngjit zemrat dhe shpirtrat e thyer”


Kurse në një hadith, thotë:”Njerëzit e dobët dhe ata që janë të
friksuar, janë nën mbrojtjen e Zotit” Për këtë, profeti a.s lutej
shpesh:”O Zot më bëj t’i dua dhe të më duan njerëzit e dobët”


Kush mund t’i thajë lotët e vuajtjeve përveçElxhebbarit? Kush mund ta
rregullojë zemrën dhe shpirtin e thyer perveçElxhebbarit? A e ke ndjerë
veten të thyer ndonjëherë? A i ke ngritur duart drejt qiellit dhe i ke
thënë Zotit: Jam thyer o Elxhebbar, prandaj më ndihmo!


A e ndjen sesa vite të kanë shkuar dëm, pa e njohur Elxhebbarin? Emrin
e Zotit Elxhebbar, më së miri e njohin njerëzit e dobët, e njohin
fukarenjtë, e njohin hallexhinjtë, e njohin jetimët, e njohin ata që
vizitojnë Qabenë posaçërisht për ta lutur Atë, e njohin ata që u është
thyer zemra dhe shpirti...


Kur kërkon një nder nga dikush, i lutesh, i flet me butësi dhe i kërkon
që për hatrin tënd të ta plotësojë kërkesën. Përse të mos e bëjmë diçka
të tillë dhe me Elxhebbarin?


Fjala Elxhebbar ëshë në shkallën sipërore, gjë që tregon se Ai të
ndihmon dhe ta qetëson zemrën sa herë të të thyhet. Ai të përkrah, sa
herë të trokasësh në derën e Tij.


Njerëzit mund t’i quajnë fëmijët me emrin Xhabir, por është e ndaluar
rreptësisht që t’i quajnë me emrin Elxhebbar. Nëse i kërkon një njeriu
më shumë se një herë të të ndihmojë, ai do të mërzitet dhe herët e
tjera do të refuzojë të të ndihmojë. Kurse Zoti Elxhebbar, nuk të
refuzon kurrë.


Nga ndihma dhe përkrahja e Elxhebbarit është se të bën t’i harrosh
shumë shqetësime dhe halle. Nëse dikush të ofendon, ditën e parë nuk të
zë gjumi nga inati. Ditën e dytë vazhdon ta ndjesh, por të paktën do të
flesh. Kurse ditën e tretë do e kesh harruar.


Është e habitshme sesi neve shkojmë tek njerëzit dhe u kërkojmë ndihmë
dhe përkrahje dhe nënvleftësojmë Atë që ka në dorë gjithçka,
Elxhebbarin Madhështor! Si mund të kërkohet shpëtimi nga një i mbytur?!
Si mund të kërkojë pasuri një fukara nga një fukara tjetër?!


Vetë emri Elxhebbar, kërkon që të ketë njerëz me zemër dhe shpirt të
thyer, me qëllim që t’i ndihmojë dhe përkrahë. Vetë emrin Errezzak,
kërkon të ketë njerëz të vuajtur ekonomikisht, me qëllim që t’i
furnizojë me të mirat e Tij. Emri Mëshirues, kërkon të ketë njerëz që
të mëshirohen. Emri Falës gjynahesh, kërkon të ketë njerëz që veprojnë
gjynahe.


Prandaj mos pretendo të jetosh në këtë botë pa probleme, pa halle dhe
zemër të thyer. Kënaqësinë më të madhe në këtë botë, e ndjen në ato
çaste kur i kërkon ndihmë Zotit. Namazin më të bukur, që nuk e harron
kurrë, janë ato dy rekate që fal, kur zemra dhe shpirti të janë thyer,
dhe i kërkon përkrahjen dhe ndihmë Elxhebbarit. Provoje diçka të tillë
sonte dhe do e besosh këtë që themi.


Vetë Zoti kërkon që ty të të thyet zemra dhe të shkosh t’i qash hallin
Elxhebbarit. Fatkeqësia më e madhe është që të të thyhet zemra dhe të
mos i kërkosh Elxhebbarit të të ndihmojë. Adhurimin më të ëmbël e ndjen
kur je i thyer dhe në hall. “kush tjetër i përgjigjet nevojtarit kur e
lut?” (Neml 62)


Kurrë nuk mund të ndodhë që të ndodhesh në hall, të të jetë thyer zemra
dhe shpirti, të të kenë rrethuar telashet... ti kërkosh ndihmë, ta
adhurosh, ta lusësh, të qash... dhe të mos të të përgjigjet dhe
ndihmojë. Përulu në sexhde dhe qaja hallin që të ka zënë.


Unë do u tregoj një histori, personazhin e të cilës e njoh
personalisht. Atij i ndodhi një problem dhe u detyrua të largohej nga
vendi i tij. Problemi ishte se nuk kishte asnjë vend i cili pranonte
t’i ofrojë vizë, për të qëndruar. Meqë ishte muaji i Ramazanit, i erdhi
një rast për të vizituar Qabenë. Viza që kishte marrë, i përfundonte me
30 të muajit Ramazan dhe nuk kishte ku të shkojë askund. Ai tregon që
ditën e njëzet e shtatë të Ramazanit, ndodhesha në Qabe dhe ndihesha i
thyer shpirtërisht. çdo ajet Kurani që dëgjoja më bënte të qaj. Po
kryeja Tavafin dhe në mendje nuk më vinte asnjë lutje e veçantë, edhe
pse kisha mësuar shumë të tilla. Përpiqesha të kujtoj diçka të
përshtatshme për t’u lutur, por asgjë nuk më vinte në mendje. Fjalët e
vetme që shqiptoja në ato çaste teksa rrotullohesha rreth Qabesë
ishin:”O Zot më ndihmo!” Shtatë rrotullimet që bëra, nuk shqiptova
fjalë dhe lutje tjetër. Ai betohet në Zot dhe thotë se një njërin nga
rrotullimet, e ndalon dikush dhe e pyet:”A ti je filani? Unë ka tre
ditë që po të kërkoj. Kam një mesazh për ty dhe nuk e dija ku të të
gjej. Nuk e imagjinoja kurrë se mund të takohemi këtu dhe në këtë kohë.
Ka tre ditë që e kam parë të dërguarin e Zotit në ëndërr duke më
thënë:”I thuaj filanit se je në rrugë të drejtë. Duro për pak kohë! Do
të vuash për një vit dhe më pas Zoti do të t’i hapë dyert e të mirave!”
Tregon personazhi i kësaj historie:”Teksa ai fliste, unë qaja me të
madhe. Para disa minutave i lutesha Zotit që të më ndihmojë, kurse tani
e shihja ndihmën e Zotit të vinte nga nuk e prisja.” Më pas doli nga
Qabeja dhe teksa qëndronte jashtë mureve, një i njohur e merr në
telefon dhe i thotë:”Gëzohu se filan shtet pranoi të të japë vizë për
të qëndruar.”


Nëna e Musait a.s mbeti shtatzënë pikërisht në kohën kur faraoni kishte
urdhëruar që çdo fëmijë mashkull që lind tek çifutët të vritej. Kushedi
sa ka shpresuar nëna e Musait a.s që fëmija i saj të jetë vajzë, me
qëllim që të mos vritet. Kushedi sa ka vuajtur nëna e Musait a.s teksa
jetonte me ndjenjën se mund të jetë djalë dhe do e vrasin. Pasi lindi
dhe e pa që është djalë, Zoti e frymëzoi:“ “Ne nënën e Musait e
frymëzuam: Ushqeje me gji dhe kur të kesh frikë, atëherë hidhe në lumë”
(Kasas 7) A e imagjinon o vëlla se sa të thyer e ka pasur zemrën ajo,
teksa hidhte foshnjen e saj në lum?


Kurani në suren Kasas, përshkruan konfliktin që po ndodhte në Egjypt,
mes faraonit mizor dhe hebrenjvë që jetonin të shtypur nën thundrën e
tij. Është një histori që tregon vuajtjet e një populli të tërë.
Fillimi i kësaj sureje është:” Në mes të kësaj sureje, Zoti përmend
historinë e një nëne, të cilës nuk i dimë dhe emrin.


“Me të vërtetë, faraoni ka ngritur kokën lart në tokë, e popullin e saj
e ka grupëzuar dhe një grup prej tyre e shtyp, ashtu që djemt e tyre ua
mbyt, e gratë e tyre ua lë të jetojnë. Vërtet, ai ishte prej më
shkatërrimtarëve. E Ne duam t’i lartësojmë ata që u shtypën në tokë,
t’i bëjmë udhëheqës dhe t’i bëjmë trashëgues. Dhe atyre t’u japim
pushtet në tokë, kurse faraonit, Hamanit dhe ushtrisë së tyre t’ua
tregojmë atë që i ruheshin.” (Kasas 4-6)

Teksa flet mbi vuajtjet e një populli, Zoti në ajetin tjetër fillon të
flasë mbi nënën e Musait a.s. “Ne nënën e Musait e frymëzuam: Ushqeje
me gji dhe kur të kesh frikë, atëherë hidhe në lumë dhe mos u frikëso
as mos u pikëllo, se Ne do të ta kthejmë ty dhe do ta bëjmë atë nga të
dërguarit” (Kasas 7)





Sureja Kasas, kalon nga shqetësimet e një populli të vuajtur, tek
shqetësimi dhe zemra e thyer e një nëne. Sureja Kasas kalon nga
historia e një populli, me të cilin do të ndryshojë rrjedha e historisë
më pas, në historinë e një nëne të vetme. E gjitha kjo, për shkakun se
zemra e kësaj nëne ishte thyer dhe ishte shqetësuar për të ardhmen e
djalit të saj.





Pasi nëna e hedh Musanë foshnje në lum, ai përfundon në familjen e
Faraonit. Foshnja, pasi kishte pirë nga qumështi i nënës, nuk pranonte
asnjë nënë tjetër për tu ushqyer nga gjiri i saj.





“Dhe ashtu e kthyem te nëna e vet që ajo të jetë e kënaqur e jo e
pikëlluar dhe ta kuptojë se premtimi i Allahut është i vërtetë i
sigurt, por shumica e tyre nuk e dinë.” (Kasas 13)





Elxhebbar ishte përkrah profetit Muhamed a.s, ditën që vajti në Taif.
Atje profetin e gjuajtën me gurë, e shanë dhe e ofenduan. Profeti a.s
së bashku me Zejdin, vraponin dhe përpiqeshin t’u ruhen gurëve që
hidheshin mbi ta. Vetë Zejdi, e mbulonte profetin a.s me trupin e tij,
me qëllim që gurët të mos preknin profetin a.s. Me të gjetur një vend
ku mund të pushonin, profeti a.s me këmbët dhe trupin e gjakosur, iu
drejtua Elxhebbarit me lutje:”O Zot unë ankohem tek Ti për fuqinë time
të dobët, për mundësitë e pakta që kam dhe pamundësinë time tek
njerëzit. Ti je Zoti i botërave, Ti je Zoti i të dobëtëve, Ti je Zoti
im. Në dorë të kujt më le o Zot? Në dorë të një të largëti (fisit
Thekif) të ngrysur apo në dorë të një të afërti (fisi kurejsh) të cilit
ia ke lënë në dorë çështjen time. Nëse nuk je i zemëruar me mua, nuk
pyes për gjë tjetër. Kërkoj mbrojtje nga drita Jote e cila ka ndriçuar
errësirat dhe që me të është rregulluar çështja e kësaj bote dhe botës
tjetër, që të mos bjerë mbi mua zemërimi Yt dhe pakënaqësia Jote. Tek
Ti pendohem derisa të kënaqesh dhe nuk ka forcë përveçforcës Tënde.”
Ajo që ndodhi më pas, është se një djalosh skllav, vjen tek profeti a.s
për t’i ofruar një trup rrushi. Më pas ky skllav do të pranojë Islamin
dhe do i puthë këmbët profetit a.s, pasi besoi se ai është i dërguari i
Zotit. Ndihma dhe përkrahja e Zotit mund të mos të të vijë e plotë. Ajo
mund të të vijë pjesë-pjesë. Ka mundësi që Zoti mos të ta japë të
drejtën që të takon njëherazi. Këtë e bën për shkaqe që i din vetëm
Zoti, megjithatë të çon mesazhe dhe sinjale për të të qetësuar. Herë të
çon një fëmijë të vogël që të puth duart. Herë të tjera të kënaq me
përqafimin dhe përkëdheljen e fëmijëve të tu.





Ndodhia me Addasin që besoi në profetin a.s ishte një sinjal i ndihmës
dhe përkrahjes së madhe. Më vonë, profetit a.s i erdhi ndihma e madhe,
Israja dhe Miraxhi. Nëse banorët e tokës janë sjellë keq me ty o i
dërguar i Zotit, tani do të shohësh gradën dhe vendin tënd tek Zoti.
Nëse banorët e tokës të gjuajnë me gurë, tani do të udhëtosh në lartësi
të cilat nuk i ka parë askush nga njerëzit.





Umeti musliman, po kalon periudhat më të vështira në të cilat ka nevojë për ndihmën dhe përkrahjen e Elxhebbarit.





Një pikë tjetër e rëndësishme tek emri Elxhebbar, është se Zoti që të
shërojë thyerjen e zemrës tënde dhe të të ndihmojë, duhet që të
hakmerret ndaj atij që të ka bërë padrejtësi. Ai do të të ndihmojë ty
dhe do të ndëshkojë atë që të ka shkaktuar dhimbje dhe vuajtje. Kështu
emri Elxhebbar u vjen në ndihmë hallexhinjve dhe ndëshkon kriminelët
dhe të padrejtit. Ai është emër për të gjithë të vuajturit, të
shqetësuarit, hallexhinjtë dhe të gjithë atyre që u është thyer zemra.





Emri Elxhebbar ndryshon nga emri Elmuntekim (hakmarrës), pasi Elxhebbar
shërben dhe për ata që u është bërë padrejtësi dhe për ata që kanë bërë
padrejtësi. Kurse emri Elmuntekim ëshë vetëm për të ndëshkuar ata që
kanë bërë padrejtësi.





Një fjalë e urtë arabe thotë:”Më mirë të të bëhet padrejtësi, sesa të
bësh padrejtësi.” Është më mirë të të rrjedhin lotë nga padrejtësitë e
shumta që të bëhen, sesa të presësh kur do të të vijë ndëshkimi dhe
hakmarrja e Zotit, për padrejtësitë që u ke bërë të tjerëve. Në atë
çast që të është bërë padrejtësi, dije se ndihmën dhe përkrahjen e
Zotit e ke me vete.





Nëse ke shërbëtore në shtëpi, ose punëtorë në kompaninë që drejton,
ruhu se mos sillesh padrejtësisht me ta. Atyre mund tu rrjedhin lotë
dhe mund t’ia zgjasin duart Elxhebbarit, duke i kërkuar drejtësi dhe
ndëshkohesh.





Sa mirë do të ishte që njerëzimi të jetonte dhe t’i përjetonte emrat e
bukur të Zotit! Nëse emrin Elxhebbar do e përjetonim siçduhet, do të
kishim frikë t’i bëjmë padrejtësi dikujt. Menjëherë do të shkonim t’i
kërkonim të falur dhe do i puthnim duart.





Ata njerëz që favorizojnë të afërmit e tyre dhe i emërojnë në poste
edhe pse ka të tjerë më të aftë, të kenë frikë nga Elxhebbari.





Le të përmendim dhe një kuptim tjetër të emrit Elxhebbar.





Ndodh që tu bësh padrejtësi të tjerëve dhe Zoti të ndëshkon, për të
vendosur të drejtën në vend. Ndëshkimi të bën të vuash, të thyen zemrën
dhe të rrjedhin lotë. Për këtë, kërkon ndihmën dhe përkrahjen e
Elxhebbarit. Ndëshkimin e Tij, Zoti e kthen në mëshirë dhe përkrahje
dhe mirësi për ty.





“Thuaj: “O Zot, Sundues i çdo sendi, Ti ia jep pushtetin atij që do, Ti ia heq pushtetin atij që do, e lartëson





atë që do dhe e përul atë që do. çdo e mirë është vetëm në dorën Tënde, vërtet, Ti ke mundësi për çdo gjë”! (Araf 26)





Musai a.s goditi një njeri me grusht dhe ai vdiq. Për këtë, u detyrua
të largohej nga vendi. Kjo ishte një thyerje e rëndë për Musain a.s.
Por kjo u kompensua me një nga mirësitë më të mëdha, pasi këto dhjetë
vite që kaloi larg vendit të tij, e pergatitën për tu bërë profet më
vonë.





Tregohet që një burrë i martuar dhe me dy fëmijë, ishte shumë i dhënë
pas humorit dhe i bënte të gjithë për të qeshur. Për këtë, ai përdorte
njerëzit e tjerë të cilët i vinte në lojë. Nuk tregonte asnjë interes
për familjen, nuk ishte fetar dhe bisedat në kafene dhe humori zinte
pjesën më të madhe të jetës së tij. Profeti a.s thotë:”Një njeri mund
të thotë një fjalë, pa i kushtuar rëndësi, por që shkakton zemërimin e
Zotit, dhe është ajo fjalë që e gremis në zjarrin e xhehnemit për
shtatëdhjetë vite” Zoti na i fal shumë fjalë dhe veprime që i bëjmë,
por ka disa të cilat nuk kalojnë pa ndëshkim. Një ditë, personazhi ynë
zgjodhi për të vënë në lojë një të verbër. Me të parë të verbrin duke
kaluar rrugës, i vajti nga pas dhe imitonte çdo lëvizje të tij duke
ecur, me qëllim që të qeshin shokët e tij. Padyshim që i verbri e ndjeu
dhe u largua me zemër të thyer. Të gjithë shokët e tij qeshën për
momentin dhe jeta vazhdoi si më parë. Pas disa muajsh, gruaja e tij
mbetet shtatzanë dhe lind një djalë të verbër. Tregon vetë personi: Kur
lindi djali i verbër, vazhdova i mërzitur dhe i dëshpëruar për disa
muaj. Më pas, fillova të mësohem dhe e injorova plotësisht djalin e
verbër. Kujdesesha vetëm për dy fëmijët e tjerë dhe vazhdoja të
frekuentoj kafenetë. Me djalin e tretë nuk komunikoja pothuaj fare,
ishte gruaja ajo që kujdesej për të. Djali filloi të rritej dhe unë
pothuaj nuk bisedoja fare më të. Një ditë, gruaja me dy fëmijët e
tjerë, kishin dalë në treg. Kur u zgjova në mëngjes, u gjenda vetëm me
djalin e verbër. Duke parë se nëna e tij me vëllezërit po vonoheshin,
djali i thotë të atit:”O baba! Sot është ditë e xhuma, a mundesh të më
çosh në xhami të falem?!” “Unë – tregon i ati – u shtanga. Si ka
mundësi që djali im shtatë vjeçar dhe i verbër të shkojë të falet në
xhami, në një kohë që unë nuk shkoj asnjëherë?! I habitur e pyeta:”Po
ty kush të ka mësuar të shkosh në xhami?” “Mamaja” ma ktheu. “Mirë – i
thashë – eja të të çoj në xhami. Rrugës ndjeja se jam në shoqërinë e
një të dituri të madh që po më mëson dhe më udhëzon. Me të hyrë në
xhami, djali më kërkoi që t’i lexoj suren Kehf. Duke lexuar Kuran,
fillova të qaj me të madhe dhe që nga ajo ditë fillova të falem.”





Ndëshkimin dhe thyerjen e zemrës, Zoti e kthen në mirësi.





Një njeri, teksa lutej thoshte disa fjalë të bukura dhe interesante:”O
Zot! Habitem me ata që të njohin, si kanë frikë nga njerëzit dhe
krijesat e Tua, duke e ditur që Ti je Elxhebbari! O Zot! Habitem me ata
që të njohin, se si i frikësojnë robët e Tu, duke e ditur që Ti je
Elxhebbar!”





- Elxhebbar Ditën e Kijametit. Momentet më të vështira të Ditës së Kijametit, janë ato momente kur





njerëzit do të thërriten për tu paraqitur para Zotit. Gjithë njerëzimi
do të jenë të grumbulluar dhe një nga një, do të thërriten emrat e tyre
për të dalë para Zotit. Do të vijnë melekët të të marrin dhe ty o vëlla
dhe o motër. Do të dalësh para Zotit dhe do të bisedosh direkt me të,
pa ndërmjetës. Melekët do të të dallojnë në mesin e miliarda njerëzve,
pasi me t’u përmendur emri yt, ty do të të kaplojë frika, tmerri dhe
turpi. Forma e thirrjes do të jetë:”Filani biri i filanit, të vijë të
paraqitet para Elxhebbarit.”





Shkaku përse përmendet emri i bukur i Zotit Elxhebbar në këto momente,
është se në këtë botë ose të është bërë padrejtësi, ose u ke bërë
padrejtësi të tjerëve. Ose ua ke thyer zemrën të tjerëve, ose ta kanë
thyer. Ose do të kërkosh të drejtat e tua, ose do të japësh llogari për
të drejtat që u ke marrë të tjerëve.





Njeriu është krijuar i dobët dhe besimi i tij, herë rritet dhe herë
zvogëlohet. Për këtë, njeriu duhet të kërkojë nga Elxhebbar, që ta
shijojë adhurimin dhe përkushtimin ndaj Zotit. Lute Zotin që të të
rrjedhin lotë teksa lexon Kuran, teksa falesh, teksa lutesh... Kërkoji
Zotit që ta shijosh adhurimin e Tij.





Musai a.s i kërkoi Zotit që t’ia mundësojë ta shohë. “E kur Musai erdhi
në kohën që ia caktuam dhe i foli Zoti i vet, ai tha: “Zoti im! Ma
mundëso pamjen tënde e të shikojë!” Ai (Zoti) i tha: “Ti nuk ke mundësi
të më shohësh, por shiko kodrën, e nëse ajo qëndron në vendin e vet, ti
do të më shohish Mua”. Kur u drejtua kah kodra, një pjesë e dritës nga
Zoti i tij e bëri atë (kodrën) thërrmi, e Musait i ra të fikët. Kur
erdhi në vete, tha: “E lartë është madhëria Jote, pendohem te Ti (për
atë që kërkova), dhe unë jam i pari i besimtarëve!” (Araf 143)





Meqë Zoti nuk ia plotësoi këtë dëshirë dhe kënaqësi, Ai ia kompensoi me
diçka tjetër. Këtë e përmend në ajetin pasardhës, ku thotë:”O Musa, Unë
të zgjodha nga të gjithë njerëzit, të bëra profet dhe të flas direkt”
(Araf 144)





Musai a.s dëshironte ta shohë Zotin, por Ai nuk ia plotësoi këtë dëshirë dhe ia kompensoi me diçka tjetër.





Njerëzit që përfitojnë më shumë nga përkrahja dhe ndihma e Zotit janë
prindërit. Prandaj kurrë mos u sill ashpër me ta. Mos ua thyej zemrën
dhe mos i bëj të lotojnë. Kurrë mos të të vijë turp nga prindërit dhe
të mos duash t’i prezantosh me shokët e tu.





Elxhebbar t’i lehtëson streset dhe vuajtjet dhe të udhëzon që të
pendohesh. Ai i plotëson mangësitë e namazit tënd, me namazet nafile që
falje. Ai i udhëzon besimtarët dhe njerëzit e mirë që të veprojnë punë
të mira, të cilat ua fshijnë veprat e këqia. Ai e ndihmoi umetin
musliman kur u pushtua nga mongolët dhe i bëri mongolët të pranojnë
islamin. Ai është në ndihmën e skllevërve, saqë ka caktuar lirimin e
tyre si mënyrë për faljen e gjynaheve. Ai është në ndihmën dhe
përkrahjen e shërbëtorëve, për të cilët profeti a.s thotë:”I ushqeni me
ato që ushqeheni ju dhe mos i ngarkoni me gjëra nuk nuk kanë mundëi t’i
kryejnë”





Ai përkrah të drejtat e grave, pasi i urdhëron burrat të sillen mirë me
to dhe u caktoi pjesën e tyre të trashëgimisë, pasi para islamit nuk
përfitonin nga trashëgimia.





Ai është në përkrahjen e jetimëve duke nxitur besimtarët t’i ndihmojnë
dhe përkrahin. Madje ai i shpërblen dhe ata që përkrahin jetimët, pasi
profeti a.s thotë:”Unë dhe ai që përkrah jetimin do të jemi si këto dy
gishta në xhehet”





- Obligimet tona ndaj emrit Elxhebbar:





Nëse të është bërë padrejtësi dhe je me zemër të thyer, ngreji duart në këto çaste dhe lute



Elxhebbarin të të ndihmojë dhe përkrahë.





Nëse i ke bërë dikujt tjetër padrejtësi, shko dhe kërkoji falje, para se të të ndëshkojë Elxhebbari.



Ndihmo dikë që është në hall dhe telash. Nëse njeh një jetim, ndihmoje dhe përkrahe. Nëse ke një



të afërm të varfër, ndihmoje me pasurinë tënde. Nëse shikon një
hallexhi dhe në nevojë, zgjidhja problemin që ka. Ditën e Kijametit,
kur të dalësh para Zotit, i thuaj:”O Elxhebbar, ashtu siçi zgjidha
hallin robit Tënd në dynja, ma zgjidh Ti tani hallin tim.”