Cilësitë e Grupit të Shpëtuar --2--

Prej cilësive të Ehli sunetit dhe xhematit janë:
1.Pasimi i të parëve të umetit (Selefëve) (radijallahu anhum).
Thotë Allahu [subhanehu ve teala]:
“Allahu
është i kënaqur me të hershmit e parë prej muhaxhirëve (migruesëve )
dhe prej ensarëve (vendasëve –ndihmëtarëve) dhe prej atyre që i pasuan
ata me punë të mira, e edhe ata janë të kënaqur ndaj Tij. Atyre u ka
përgatitur xhennete, në të cilët rrjedhin lumenj, ku do të jenë përjetë
të pa sosur. E ky është fitim i madh.” [et-Tevbe, 100]

Pasimi dhe trasimi i tyre në tevhidin e Allahut [subhanehu ve teala]
duke lutur vetëm Allahun [subhanehu ve teala] duke kërkuar ndihmë dhe
mbrojtje nga Ai. Nuk lutet askush tjeter pëveç Allahut, e as nuk
kërkohet ndihmë nga askush tjeter përpos nga Allahu [subhanehu ve
teala]. Nuk i bëhet rival Atij në asnjë lloj prej llojeve të ibadetit.
Besimi në cilësitë e Allahut [subhanehu ve teala] më të cilat e cilësoi
veten e Tij dhe poashtu e cilësoi me to Pejgamberi [sal-lallahu alejhi
ve sel-lem]. Besim dhe bindje kuptimit e jo besim i formës (kejfije).
Largimi i Allahut (Tenzih) nga tërë ajo që nuk i takon Atij [subhanehu
ve teala].
Tek selefët (radijallahu anhum) kuptimi i
cilësive të Allahut [subhanehu ve teala] ka qenë më i qartë se sa
kuptimi i dispozitave. Andaj, për këtë nuk kanë pyetur për cilësitë e
Allahut [subhanehu ve teala] ashtu siç kanë pyetur për dispozitat
Kur’anore.
2. Kapja për librin e Allahut dhe Sunetin e
Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem], dhe kthimi në këto dy
burime në polemikë dhe në qështjet tjera fetare.
Allahu [subhanehu ve teala] thotë: ”Dhe kapuni që të gjithë ju për litarin (fenë dhe Kuranin) e Allahut, e mos u përçani!” [ali-Imran, 103]
Thotë Allahu [subhanehu ve teala]:
“Nëse nuk pajtoheni për ndonjë çështje, atëherë parashtrone atë te
Allahu ( te libri i Tij ) dhe te i dërguari, po qe se i besoni Allahut
dhe ditës së fundit” [en-Nisa, 59]
Allahu
[subhanehu ve teala] i ka lavdëruar ata të cilët e komentojnë Kur’anin
me Kur’an, me Sunet, fjalë të sahabëve dhe tabiinëve, kurse i ka
nënçmuar e ç’vlerësuar ata të cilët e pasojnë të paqartën
(muteshebihun) në Kuran dhe komentojnë Kur’anin me logjikë.
3. Kapja në atë që dijetarët e selefit dhe umeti janë unanim dhe mos kundërshtimi i Allahut dhe Pejgamberit të Tij.

Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “Kush i kundërvihet të dërguarit,
pasi që i është bërë e qartë e vërteta dhe ndjek rrugë tjetër nga ajo e
pabesimtarëve, Ne e lëmë në atë që e ka zgjedhur (në dunja) e fusim në
xhehenem. Përfundim i keq është ai.” [en-Nisa, 115]
4.
Madhërimi i fjalës dhe Sunetit të Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve
sel-lem], kujdesi për gjurmët e Tij duke i mësuar ato, poashtu mbrojtja
dhe pëlqimi i gjykimit me të.
Allahu [subhanehu ve teala]
thotë: “Kurë thirren besimtarët për gjykim ndërmjet tyre te Allahu dhe
i dërguari i Tij, e vetmja fjalë e tyre është të thonë:”Dëgjuam dhe rrespektuam!”Të tillët janë ata të shpëtuarit” [en-Nur, 51]
Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “Për
Zotin tënd jo,ata nuk janë besimtarë ( të asaj që të zbriti ty as të
asaj para teje) derisa të mos zgjedhin ty për të gjykuar në atë
konflikt mes tyre, e pastaj (pas gjykimit tënd) të mos ndiejnë
pakënaqësi nga gjykimi yt dhe (derisa ) të mos binden sinqerisht” [en-Nisa, 65]

Transmeton Axhuriu me sened nga Imran bin Husajni radijallahu anhu se i
kishte thënë një njeriut, i cili thoshte:“Nuk punoj me diçka tjetër
përveç me Kur’an: Ti je mendjelehtë, a gjen në librin e Allahut se
dreka i ka katër rekate që nuk lexohet në të me zë? Pastaj ia numëroi
atij namazin, zeqatin e të tjera, dhe tha: A e gjen këtë në librin e
Allahut të shtjelluar e komentuar?! Libri i Allahut [subhanehu ve
teala] ka ardhur me dispozita kurse Suneti sqaron dhe komenton atë.

Transmeton Imam Ahmedi nga Ibën Mesudi radijallahu anhu i cili thoshte
për gruan që pikturon fytyrën dhe në atë që pikturohet (Vashimeh dhe
mustevshimeh) në të po ashtu edhe ajo që i heq vetullat: Ç’është me mua
që nuk i mallkoj ato që i ka mallkuar Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve
sel-lem], i cili (ligj, mallkim) është në librin e Allahut, ku Allahu
thotë: “Çka t’ju jep Pejgamberi, atë merrne e çka t’ju ndalojë, përmbanju dhe keni frikë Allahun,” [el-Hasher, 7]

5. Angaghimi në njohjen e hakut dhe mospëlqimi me fjalët e njerëzve
nëse ato nuk përputhen me argument nga Kurani dhe Suneti e as nuk kanë
bazë të definuar nga dijeterët islam.
Allahu [subhanehu ve teala] thotë: ”Të
cilët i dëgjojnë fjalët dhe pasojnë atë më të mirën prej tyre. Të
tillët janë ata që Allahu i udhëzoi në rrugën e drejtë dhe të tillët
janë ata të mençurit.” [ez-Zumer, 18]
Thotë Allahu [subhanehu ve teala]: “Përvetësoni atë që ju është zbritur nga Zoti juaj, e mos zini miq (përkrahës) pos Tij. Pak është ajo që po merrni përvojë.” [el-A’rafë, 3]
6. Dashuria, mëshira ndaj muslimanëve këshilla ndaj tyre dhe pengimi i së keqës nga ata.
Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “O
ju që besuat! Kush largohet prej jush nga feja e vet (i bën dëm vetes )
s’ka dyshim se Allahu do ta sjellë një popull që Ai e do atë (popull)
dhe ata e duan Atë (Zotin), (një popull) që është modest dhe i butë
ndaj besimtarëve, por i ashpër dhe i fortë ndaj mohuesëve….” [el-Maide, 54]
7. Largimi nga shprehjet e liga për të parët dhe dashuria ndaj tyre.
Allahu [subhanehu ve teala] thotë: ”Dhe
ata që kanë ardhur pas tyre thonë: “Zoti ynë, falna ne dhe vëllëzërit
tanë që para nesh i pajisën me besim dhe mos lejo në zemrat tona farë
urrejtjeje ndaj atyre që besuan . Zoti ynë Ti je i butë, mëshirues.” [el-Hashr 10]

Pra, kjo është e kundërta në të cilën janë disa grupe islame, të cilët
i fyejnë e mallkojnë sahabët dhe të zgjedhurit e umetit (radiajllahu
anhum).
8. Puna dhe daveti për fenë e Allahut [subhanehu ve
teala], ngritja e argumenteve kundër kundërshtarëve dhe xhihadi në
rrugën e Tij.
Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “O ju që
besuat! Kush largohet prej jush nga feja e vet (i bën dëm vetes ) s’ka
dyshim se Allahu do ta sjellë një popull që Ai e do atë (popull) dhe
ata e duan Atë (Zotin), (një popull) që është modest dhe i butë ndaj
besimtarëve, por i ashpër dhe i fortë ndaj mohuesëve, që lufton në
rrugën e Allahut dhe që nuk i frikësohet kërcënimit të asnjë
kërcënuesi.....” [el-Maide, 54]
Transmeton Muslimi
në Sahihun e tij se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka
thënë: ”Do të vazhdoj një grup nga umeti im i përqëndruar e i pathyer
në hak nuk iu bënë dëm atyre ata që i kundërshtojn pëderisa të vijë
urdhëri i Allahut e ata janë në këtë.”
[transmeton Muslimi]

9. Këshilla për Allahun, librin, Pejgamberin e Tij për udhëheqësat e
muslimanëve dhe popullin në përgjithësi. Rrespekti i udhëheqësave,
urdhërimi i tyre për të mirë dhe ndalimi nga e keqja me urtësi dhe
butësi.
Pasimi i tyre në të mirën dhe mos kryengritja nga
udhëheqësia e tyre derisa mos të shihet tek ta mosbesimi-kufri i qartë,
që ka argument nga libri i Allahut. D.m.th. veprimi i të kundërtës që e
veprojnë Havarixhët, të cilët i bëjnë hallall gjaqet, pasurinë e
muslimanëve dhe e shohin mosrrespektimin e udhëheqësave dhe e lejojnë
mbytjen e mëkatarëve (nga muslimanët).
Pastaj, bidatçinjët janë dy grupe, prej tyre: Hoxhallarë dhe Pasuesë.

Imamë bidatçinjë janë ata, të cilët kanë themeluar medh-hebin e tyre më
synim të keq dhe kurthë ndaj islamit, e prej tyre ka të tillë të cilët
kanë themelu me synime të mira. Mirëpo, të gjithë janë të lajthitur
përveç nëse pendohen dhe janë me besimtarët.
Allahu
[subhanehu ve teala] thotë: “...e ata që në zemrat e tyre kanë anim nga
e shtrembëta, ata gjurmojnë atë që nuk është krejt e qartë (
Muteshabih) për të shkaktuar huti, e kinse kërkojnë komentin e tyre.
Po, pos Allahut askush nuk e di domethënien e tyre të saktë. Dijetarët
e pajisur me dituri thonë: “Ne u kemi besuar atij (atyre që janë të paqarta), të gjitha janë nga Zoti ynë...” [ali-Imran, 7]

O musliman kapuni për atë që ishin të parët e umetit tonë, me të cilët
Allahu ishte i kënaqur ndaj tyre e poashtu ata ishin të kënaqur ndaj
Tij. Iu premtoi xhenetin dhe dëshmoi për ta me iman të plotë. Mos u
mashtro me shtimin e të humburëve e as mos u ndiej i huaj me pakësimin
e pasuasëve të Kuranit dhe Sunetit.
10. Prej cilësive te
Ehli sunetit gjithashtu është: Urdhëri për të mirë, ndalimi nga e keqja
dhe thirrja në Allahun me urtësi, këshillë të mirë dhe interpretimin e
hakut tek njerzit.
Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “Ju
jeni populli më i dobishëm, i ardhur për të mirën e njerëzve, të
urdhëroni për të mirë, të ndaloni nga veprat e këqia dhe të besoni
Allahun....” [ali-Imran, 110]
Pejgamberi
[sal-lallahu alejhi ve sel-lem] thotë: “Kush e sheh prej jush një të
keqe le ta ndryshon atë me dorën e tij, e nëse nuk mundet, me gjuhën e
tij, e nëse nuk mundet le ta urrej me zemren e tij, e kjo është shkalla
më e ulët e imanit.” [transmeton Muslimi]
Thotë Allahu [subhanehu ve teala]:
”Thuaj: ”Kjo është rruga ime, e vënë në fakte të qarta, e që unë
thërras te Allahu, unë dhe ai që vjen pas meje. Larg të metave është
Allahu, e unë nuk jam nga idhujtarët.” [Jusuf, 108]

Këto janë cilësitë e Ehli suneti dhe xhematit, të cilët ecin mbi
menhexhin e të parëve të umetit prej Sahabëve, Tabi-inëve dhe kush i
pason ata në të mirë. Bëhuni dhe pasone menhexhin e tyre do të
triumfoni e shpëtoni në dunja dhe ahiret.
O musliman,
Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka tërhequr vërejtjen nga
kundërshtimi dhe mospasimi i udhëzimit të tij dhe Sahabëve të zgjedhur.
Thotë Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]: ”Keni kujdes nga risitë (bidatet), se ç’do bidat a risi është lajthitje.”
Thotë
Allahu [subhanehu ve teala]: ”Ti (Muhamed) përqëndrohu vendosshmërisht
ashtu si je i urdhëruar, e bashkë me ty edhe ata që u penduan (prej
idhujtarisë), e mos tejkaloni (kufit e caktuar), se me të vërtetë Ai
është shikues i asaj që veproni.” [Hudë, 112]
O musliman, Allahu [subhanehu ve teala] ka ndaluar fitnet, ndarjen dhe polemikat. Thotë: ”Dhe
kapuni që të gjithë ju për liatrin (fenë dhe Kuranin) e Allahut, e mos
u përçani! Përkujtoni nimetet (dhuntitë) e Allahut ndaj jush, kur ju
(para se ta pranonit fenë islame) ishit të armiqësuar, e Ai bashkoi
zemrat tuaja dhe ashtu me dhuntinë e Tij aguat të jeni vëllëzër. Madje
ishit në buzë të greminës së xhehenemit, e Ai ju shpëtoi prej tij. Po
kështu Allahu ua sqaron juve argumentet e veta që ju të gjeni të
vërtetën e lumtur.” [ali-Imran, 103]
Ndalesa e
Kuranit dhe Sunetit nga fitnet dhe përçarjet është bërë përshkak se ato
i japin imazh të keq fesë dhe e dobësojn atë. Andaj, shkak i tyre është
edhe marrja e ndereve dhe lejimi i harameve e i pasurive, të cilat nëse
ndodhin pa hak e prishin jetën e rregullt në këtë dunja.

Marrë nga revista Et-Tevhid
Ali Abdurrahman El – Hudhejfi
Ligjërues në xhaminë së Pejgmberit
[sal-lallahu alejhi ve sel-lem]
Përktheu:
Lulzim Murseli
17 korrik 2005