Iblisi gëzohet me vdekjen e dijetarit

Thotë Ibën Abbasi [radijallahu
anhu]: I kanë thënë shejtanët Iblisit: O zotëriu ynë ç'është me ne të
shohim se gëzohesh me vdekjen e dijetarit më shumë sesa me vdekjen e
atij që bën shumë ibadet?
-Tha Iblisi: Ejani me mua. Shkuan tek
një adhurues në vendin e tij ku falej dhe i tha Iblisi: A mundet që
Zoti yt ta fusë dunjan në mbrendësinë e vezës?
-Tha: Nuk e di.
Atëherë tha Iblisi: A e shihni, bëri kufër mënjëherë (e mohoi Allahun).
Pastaj shkuan tek një dijetar në uljen e tij e ai i bënte të qeshë
shokët e tij dhe iu ligjëronte atyre, e i thanë shejtanët: Dëshirojmë
të pyesim diçka. Tha (Dijetari) pyetni. I thanë: A mundet që Zoti yt të
fusë dunjan në mbrendësinë e vezës?
-Tha: Po!
-I thane: Si?
-Tha (dijetari) vetëm i thotë bëhu dhe ajo bëhet menjëherë.
Kështu
pra, shejtani e vendos një bidat (risi) e sheh atë dijetari dhe ndalon
prej tij, kurse robi është i përqëndruar në adhurim dhe nuk e vëren atë
bidat. Eshtë e vërtetë se dijetari e prish atë çka punon shejtani dhe e
shkatërron çka të keqe.
Çdo herë që dëshiron shejtani ta ngjalljë
një bidati dhe vdekjen e një suneti, dijetari e bënë dallimin mes
këtyre dyjave. Nuk ka diç më të vështirë për Iblisin sesa mbetja e një
dijetari në një popull.

Transmtohet
nga Ebu Hurejra [radijallahu anhu] se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve
sel-lem] ka thënë: "Dunjaja është e mallkuar dhe e mallkuar është çdo
gjë në të përveç përmendjes së Allahut dhe atë çka e pason dijetari ose
mësuesi."
Dunjaja është e nënçmuar dhe e pavlefshme tek Allahu sa që
nuk barazohet tek Ai me krahun e mushkonjës. Ky pra është realiteti i
mallkimit nga ana e Allahut xh.sh.. Mirëpo, Allahu [sal-lallahu alejhi
ve sel-lem] e ka krijuar dunjanë vendmbjellje për botën e amshueshme
(Ahiretin).
Andaj, njeriu në të është vetëm një kalimtar, i cili e
shton adhurimin gjatë qëndrimit në të. Nuk është për të që t'i afrohet
dunjasë dhe të përqëndrohet në të.
Përmendjen e Allahut
[sal-lallahu alejhi ve sel-lem] është dituria me të cilën njihet,
adhurohet, lavdërohet dhe madhërohet Allahut xh.sh.. Pra, për këtë
qëllim Allahu xh.sh. e ka krijuar dunjan dhe banorët e saj.

Allahu xh.sh thotë: "Unë nuk i krijova xhinët dhe njerëzit për tjetër pos që të më adhurojnë" (Edh-dharijat, 56)
Muadh
bin Xhebeli [radijallahu anhu] ka thënë: "Ju porosisë që të kërkoni
dituri se me të vërtetë mësimi është frikë ndaj Allahut, shkolla është
adhurim, mësimi është madhërim, e hulumtimi për dituri është xhihad."
Andaj, për këtë ka bërë dallim Allahu xh.sh. mes librit të zbritur dh hekurit ndihmues siç thotë: "Ne
i dërguam të dërguarit Tonë me argumente të qarta dhe Ne zbritëm me ata
librin dhe drejtësinë që t'i përmbahen njerëzit të së drejtës. Ne e
kemi zbritur edhe hekurin që në të ka forcë të fortë dhe dobi për
njerz, e edhe për t'u ditur te All-llahu se kush ndihmon Atë (rrugën e
Tij) dhe të dërguarit e Tij duke i besuar të fshehtës. S'ka dyshim se
All-llahu është furnizues, mbizotërues." (El-Hadid 25)

Në këtë ajet Allahu [subhanehu ve teala] e ka përmendur librin e
zbritur (Kur'anin) dhe hekurin përarsye se këto dyja janë drejtësi në
fe.
K'ab El-Ahbari thotë: "Kërkuesi i diturisë është sikurse luftëtari në rrugën e Allahut."
Eshtë
trasmetuar prej disa sahabeve (kënaqësia e Allahut qoftë mbi ta) se
nëse i vjen vdekja nxënësit të diturisë dhe vdes në këtë gjendje,
d.m.th. duke kërkuar dituri, ai është shehid.
Sufjan bin Ajjini thotë: "Kush kërkon dituri e ka lidhur besën me Allahun xh.sh.."

Ebu Derdai thotë: "Kush mendon se nxënësi i diturisë nuk është sikurse
luftëtari në rrugën e Allahut [subhanehu ve teala] ai është i mangët në
mendjen dhe mendimet e tij.


Transmetohet nga Ebu Hurejra se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve
sel-lem] ka thënë: "Kush e merr një rrugë që të kërkojë dituri Allahu
ia ka lehtësuar atij rrugën për në xhennet."

Transmetohet
se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka bërë dua për atë, të
cilin e ka dëgjuar, mësuar dhe transmetuar fjalët e tij, që t'i
shëndritët fytyra.
Transmetohet nga Ibën Mesudi
[radijallahu anhu] se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka
thënë: "I prinë popullit (bëhet imam) ai i cili e lexon Kur'anin më së
miri e nëse janë në lexim të njëjtë, më i dituri prej tyre për sunetin.
E nëse janë në sunet poashtu të njejtë atëherë iu prinë ai i cili e ka
pranuar më herët Islamin apo më i moshuari ndër ta." (transmeton
Tirmidhiu).
Sipas hadithit shihet se ai, i cili ka dituri
është më më vlerë dhe përparësi prej atij, i cili ka pranuar më herët
Islamin dhe më i moshuari. Dituria për Kur'anin është më me vlerë se sa
dituria për sunetin e Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem],
pastaj ka përparësi ai, i cili e njeh sunetin para atij, i cili e ka
pranuar Islamin dhe ka bërë hixhret (shpërngulje prej Mekkes ne Medine).


Transmetohet nga Othman bin Affani [radijallahu anhu] se Pejgamberi
[sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Më i miri prej jush është
ai, i cili e mëson Kur'anin dhe ua mëson të tjerëve" (hadith Sahih
transmeton Buhariu).

Transmetohet
nga Ebu Hurejra [radijallahu anhu] se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve
sel-lem] ka thënë: "Kush vjen në xhaminë time nuk i është dhënë diçka
tjetër përveç të mirës ia mëson dikujt (të mirën) ose e mëson për vete.
Ai është në pozitën e luftëtarit në rrugën e Allahut. E kush vjen për
diçka tjetër ai është në pozitën e atij, i cili shikon në plaçkat e
tjetrit."

Transmetohet nga
Abdullah bin Omer El-Asi [radijallahu anhu] se Pejgamberi [sal-lallahu
alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Transmetonie nga unë qoftë edhe një ajet,
flitni për Beni Israilët. Nuk ka dyshim se ai, i cili gënjen për mua me
qëllim le ta përgatisë karrigën e tij prej zjarri!"


Transmetohet nga Ebu Hurejra [radijallahu anhu] se Pejgamberi
[sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Nëse vdes personi i
ndërpritet puna e tij përveç nga tri: Lëmosha e rrjedhshme, dituria që
ka dobi prej saj dhe fëmiu i mire, i cili lutet për të (të vdekurin)."

Mahmud El-Misrij
(Ebu Ammar)
Përktheu:
Lulzim Murseli