Jeta e të Dërguarit të Allahut...pjesa e dytë..

Pastaj u kthye në Mekke para mëngjesit dhe u tregoi atyre se
çfarë i kishte ngjarë, besimtarët i besuan e jobesimtarët e
përgenjështruan: " Pa të meta është Lartëmadhëria e Atij që
robin e Vet e kaloi në një pjesë të natës prej Mesxhidi Haramit (prej
Qabes) gjer në Mesxhidi Aksa (Bejti Mukaddes), rrethinën e të cilës Ne
e kemi bekuar, (ia bëmë këtë udhëtim) për t'ia treguar atij disa nga
argumentet Tona. Vërtet, Ai është dëgjuesi (i fjalëve të Muhamedit),
pamësi (i punëve të Muhammedit) " (el-isra:1).

Pastaj Allahu i Lartësuar ia bëri Pejgamberit të Tij sal-lallahu alejhi
ve sel-lem kush do t'i ndihmojë, kështuqë sezonin e Haxhit u takua me
një grupë nga fisi Hazrexh i Medinës. Ata pranuan islamin dhe u kthyen
në Medine dhe atje përhapën islamin. Vitin e ardhshëm erdhën më shumë
se dhjetë vetë me të cilët u takua Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve
sel-lem. Kur u larguan, atyre u dha Musab ibn Umejrin që tua lexojë
Kur'anin dhe tua mësoj islamin. Në duartë e tij pranuan islamin shumë
njerëzë, ndër ta prijësit e fisit Evs: Saad bin Muadh dhe Usejd bin
Hadir.
Vitin e ardhshëm në sezonin e Haxhit dolën më shumë
se shtatëdhjetë burra nga fisi Evs dhe Hazrexh. E ftuan Pejgamberin
sal-lallahu alejhi ve sel-lem në Medine pasiqë e braktisën dhe e
munduan populli i Mekkes. Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem u
premtoi të takohen në njëren nga netët e teshrikut tek el-akabe. Pasi
kaloi një e treta e natës, dolën për tu takuar dhe gjetën Pejgamberin
sal-lallahu alejhi ve sel-lem e më të ishte axha i tij Abbasi i cili
ende skishte besuar vetëmse deshi të prezentoj në çështjen e birit të
vëllait. Atëherë foli Abbasi, Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem
dhe ata me fjalë të mira. Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem u
dha besën të emigroi tek ta në Medine me kusht që ta ruajnë, ta
ndihmojnë dhe ta mbrojnë, e për ta do të jetë xhenneti. Ata ia dhanë
besën një nga një, pastaj u larguan. Kurejshët kishin marrë veshë për
ta dhe dolën t'i kërkojnë, mirëpo Allahu i shpëtoi prej tyre.
Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem mbeti në Mekke edhe për ca kohë : " E All-llahu patjetër do ta ndihmojë atë që ndihmon rrugën e Tij, se All-llahu është shumë i fuqishëm dhe gjithnjë triumfues " ( el-Haxhxh: 40 ).

Pastaj Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem i urdhëroi shokët tij
të shpërnguleshin në Medine. Ata u shpërngulën grupe-grupe përveq atyre
që i penguan kurejshët. Në Mekke nuk mbeti prej muslimanëve përpos
Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem, Ebu Bekrit dhe Aliut. Kur
kurejshët morën vesh për shpërnguljen e shokëve të Pejgamberit
sal-lallahu alejhi ve sel-lem në Medine, patën frikë se mos po iu
bashkangjitet edhe ai atyre dhe rregullohet çështja e tij. Planifikuan
ta vrasin Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem e Xhibrili e
njoftoi pët këtë. Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem urdhëroi
Alian radijallahu anhu që të qëndrojë në vendin e tij dhe tua kthej
amanetet që ishin tek Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem
pronarëve të tyre. Idhujtarët qëndruan tek dera e Pejgamberit
sal-lallahu alejhi ve sel-lem që ta vrasin kur të del. Ai doli përmes
tyre dhe shkoi tek Ebu Bekri radijallahu anhu pasi Allahu e shpëtoi nga
kurthi i tyre. Për këtë Allahu zbriti ajetin: " Përkujto (o i
dërguar) kur ata që nuk besuan thurnin kundër teje; të ngujojnë, të
mbysin ose të dëbojnë. Ata bënin plane, e All-llahu i asgjësonte, se
All-llahu është më i miri që asgjëson (dredhitë)" (el-Enfalë: 30).

Pastaj i Dërguari i Allahut sal-lallahu alejhi ve sel-lem vendosi të
shpërngulej. Doli së bashku me Ebu Bekrin në shpellën Theur dhe
qëndruan aty tri netë. Mori me pagesë Abdullah bin Ubej Erikat i cili
ishte idhujtarë për tua treguar rrugën, atij ia dorëzuan devetë e tyre.
Kurejshët nga ajo që ngjante vetëm silleshin dhe i kërkonin ata dy në
çdo vend, mirëpo Allahu subhanehu ve teala e ruajti të Dërguarin e Tij.
Kur u ndalë kërkimi i tyre, u nisën për Medine. Pasi kurejshët humbën
shpresën në gjetjën e atyre dyve, atëherë shpallën shpërblim dyqind
deve për atë që i sjellë ata apo njërin prej tyre. Njerëzit filluan t'i
kërkonin. Rrugës për në Medine i hetoi Suraka bin Malik i cili ishte
idhujtarë dhe deshti t'i kapë e Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve
sel-lem bëri dua ndaj tij dhe këmbët e kalit të tij sharruan në tokë.
Atëherë e mori vesh se Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem është i
mbrojtur. Kërkoi nga ai që të lutej për të dhe nuk do ta dëmtonte.
Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem u lutë për të e ai u kthye dhe
i kthej njerëzit nga ata dy, e pas çlirimit të Mekkes u bë musliman.

Kur Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem arriti në Medine,
muslimanët morën tekbir nga gëzimi i ardhjes së tij, atë e pritën
burrat, gratë dhe fëmijët të lumturë e të gëzuar. Fillimishtë u ndal në
el-Kuba dhe së bashku me muslimanët ndërtuan xhaminë dhe aty qëndroi më
shumë se dhjetë netë. Ditën e premte xhuman e fali në telk fisi Beni
Salim bin Auf, e pastaj i hipi devesë së tij dhe hyri në Medine e
njerëzit përreth tij kapnin frenat e devesë që të ndalej tek ta, e
Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem u thoshte: Lërëni se ajo është
e urdhëruar. Ajo eci derisa u ndalë në vendin e xhamisë së tij që është
sot.
Allahu ia bëri të ndalej tek dajët e tij afër xhamisë
dhe banoi në shtëpinë e Ebu Ejjub el-Ensarij, e pastaj urdhëroi që
dikush t'i sillte nga Mekkeja familjen dhe vajzat si dhe familjen e Ebu
Bekrit, dhe ata erdhën në Medine.
Pastaj Pejgamberi
sal-lallahu alejhi ve sel-lem bashkë me shokët e tij filloi ndërtimin e
xhamisë në vendin ku ishte ndalur deveja dhe anën e kibles e bëri nga
Bejtul Makdis. Shtyllat e xhamisë i bëri nga trupat e hurmave ndërsa
tavanin nga fletët e hurmave, e pastaj kibla u kthye kah Qabja pas disa
muajsh së ardhjes së tij në Medine.
Pastaj, Pejgamberi
sal-lallahu alejhi ve sel-lem i vllazëroi mes vete Muhaxhirët (të
ardhurit nga Mekka) dhe Ensarët (banorët e Medines). Bëri paqe me
Jehudët dhe shkroi një dokument mes tij dhe atyre për paqe dhe mbrojtje
të Medinës. Abdullah bin Selam që ishte rabinë i jehudëve pranoi
islamin kurse të tjerët kurse të tjerët mbetën në kufër. Në këtë vit
Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem u martua me Aishen radijallahu
anha.
Në vitin e dytë u vendosë ezani dhe Allahu e kthei
kiblen kah Qabja dhe u bë obligim agjërimi i Ramazanit. Pasiqë
Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem u stabilizua në Medine dhe
pasi Allahu e ndihmoi me fitoren e tij, dhe rreth tij u mblodhën
Muhaxhirët dhe Ensarët, atëherë e gjuajtën idhujtarët. Jehudët dhe
idhujtarët me një harkë e munduan, shpifën ndaj tij dhe i shpallën
luftë, e Allahu e urdhëronte me durim dhe falje, e pasiqë zullumi dhe
sherri i tyre u shtuan atëherë Allahu u lejoi muslimanëve luftën.
Zbriti Fjala e Allahut: " Atyre që po sulmohen me luftë, u
është dhënë leje të luftojnë, për shkak se u është bërë padrejtë, e
All-llahu ka fuqi për t'u ndihmuar atyre (muslimanëve) " (el-Haxhxh: 39).
Pastaj Allahu ua bëri obligim luftimin e atyre që i luftojnë: "
Dhe luftoni në rrugën e All-llahut kundër atyre që ju sulmojnë e mos e
teproni se All-llahu nuk i do ata që e teprojnë (e fillojnë luftën) " (el-Bekare: 190).
Pastaj ua bëri obligim luftimin e idhujatrëve në përgjithësi: " Luftoni të gjithë idhujtarët pa dallim, siç ju luftojnë ata juve pa dallim " (et-Tevbe: 36).

Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem dhe shokët e tij u ngritën për
të thirrur në Allahun, për xhihad në rrugën e Allahut, shkatrrimin e
kurthëve të jobesimtarëve dhe për ta larguar zullumin prej atyre që u
bëhëj zullum, e Allahu e ndihmoi derisa e gjithë feja u bë vetëm për
Allahun. I luftojë idhujtarët në Bedr vitin e dytë të hixhretit në
muajin Ramazan dhe Allahu e ndihmoi ndaj tyre dhe i shpërndau grupet e
tyre. Në vitin e tretë jehudët e fisit Benu Kajnukaë prishën
marrveshjën dhe vranë një nga muslimanët, e Pejgamberi sal-lallahu
alejhi ve sel-lem i largoi nga Medineja për në Sham. Pastaj kurejshët
kërkuan hakmarrje për të vrarët e tyre në Bedr, kështuqë ushtria e tyre
u pozicionua në Uhud në muajin Shevval të vitit të tretë. U zhvillua
beteja dhe gjuajtësit kundërshtuan urdhërin e Pejgamberit sal-lallahu
alejhi ve sel-lem kështuqë fitorja nuk u takoi muslimanëve. Idhujtarët
u kthyen në Mekke dhe nuk hynë në Medine.