Themudi

Populli i Themudit i përgënjeshtroi të dërguarit.

Pasi ata thanë: "Si mund t'i shkojmë prapa një njeriu të
vetëm nga gjithë ne? Nëse do ta bënim këtë ne do të ishim
të humbur dhe të çmendur. Si ka mundësi që shpallja iu dha
atij që është një prej nesh? Ai është një gënjeshtar i pafytyrë!"

Nesër do ta marrin vesh se kush është gënjeshtar i pafytyrë!
(El-Kamer 23-26)

Siç thuhet në Kuran, populli i Themudit i refuzoi paralajmërimet
e profetit të dërguar nga Allahu, ashtu siç kishte vepruar
edhe populli i Adit më parë. Për këtë arsye ata merituan
ndëshkimin e Allahut.
Sot, si rezultat i studimeve arkeologjike dhe historike,
shumë gjëra të panjohura më parë janë zbuluar, ndërmjet
tyre vendi ku jetoi Themudi, shtëpitë që kishin ndërtuar
dhe mënyra e tyre e jetesës. Ekzistenca e Themudit, i cili
përmendet në Kuran, është një fakt historik i vërtetuar
nga shumë zbulime arkeologjike të kohëve të fundit.
Përpara se të hedhim një vështrim mbi zbulimet arkeologjike,
do të ishte me dobi të shqyrtonim më parë historinë e përmendur
në Kuran dhe të vëmë re kokëfortësinë dhe kryeneçësinë e
këtyre njerëzve.


Profeti Salih transmeton mesazhin
Salihu u dërgua për të paralajmëruar popullin e Themudit.
Ai ishte një person i njohur brenda shoqërisë së Themudit.
Njerëzit e tij, të cilët nuk e prisnin një gjë të tillë,
u habitën nga thirrja që u bëri ai për të hequr dorë nga
rruga e tyre. Reagimi i menjëhershëm i tyre ishin shpifjet
dhe kërcënimet e shumta që Salihu të hiqte dorë nga rruga
e nisur.

Edhe te populli i Themudit dërguam vëllain
e tyre, Salihun. Ai u tha: "O populli im, adhuroni Allahun,
ju nuk keni të adhuruar të vërtetë tjetër veç Atij. Ai ju
krijoi nga toka dhe ju vendosi në të, kështu pra, kërkoni
falje prej Tij dhe kthehuni tek Ai të penduar. Me të vërtetë
Zoti im është gjithmonë afër (robit me dijen e Tij) dhe
i përgjigjet lutjes së tij."

Ata i thanë: "O Salih, më parë ne shpresonim shumë te ti.
Si mund të na ndalosh që të adhurojmë atë që kanë adhuruar
prindërit tanë? Ne me të vërtetë jemi në dyshim për çka
po na këshillon." (Hud: 61-62)
Një pjesë e vogël e popullit iu përgjigj thirrjes së Salihut,
ndërsa pjesa më e madhe vazhdoi rrugën e mohimit dhe mosbindjes.
Krerët e popullit në veçanti i hodhën poshtë mësimet e Salihut
dhe mbajtën një qëndrim tepër armiqësor. Ata u përpoqën
me të gjitha mjetet që t'i pengonin dhe t'i shtypnin besimtarët
e paktë. Po përse gjithë ky zemërim dhe kokëfortësi? Sepse
Salihu kërkonte prej tyre që të adhuronin vetëm Allahun,
Zotin e qiejve dhe tokës. Vlen të theksohet se kjo kokëfortësi
nuk ishte karakteristikë vetëm e Themudit, sepse në të vërtetë
ky popull po përsëriste gabimin e bërë më parë nga populli
i Nuhut dhe Adi. Kjo është arsyeja përse Kurani i përshkruan
këta popuj si më poshtë:

A nuk ju ka ardhur juve (o njerëz) lajmi
i atyre që kanë jetuar para jush, lajmi i popullit të Nuhut,
Adit, Themudit dhe të tjerëve pas tyre? Askush nuk i njeh
ata veç Allahut. Tek ata erdhën të dërguarit e tyre me prova
të qarta, por ata vendosën duart në gojë (nga inati) dhe
thanë: "Ne nuk e besojmë mesazhin, me të cilin jeni dërguar
dhe jemi në dyshim të thellë në lidhje me çka po na ftoni."
(Ibrahim: 9)
Megjithë paralajmërimet e profetit Salih, njerëzit nuk
mundën të shkëputeshin nga kthetrat e dyshimit dhe mosbesimit,
megjithatë një grup i vogël e besoi Salihun. Ata ishin të
vetmit që shpëtuan së bashku me Salihun kur erdhi ndëshkimi
i premtuar. Krerët e popullit u përpoqën ta shtypnin këtë
grup të vogël besimtarësh:

Prijësit kryeneçë të popullit të tij u thanë
besimtarëve, të cilët i konsideronin të dobët: "A e dini
se Salihu është i dërguari i Allahut?" Ata u përgjigjën:
"Ne besojmë mesazhin, me të cilin ai është dërguar."

Kryeneçët përsëri thanë: "Ndërsa ne e mohojmë atë që ju
e besoni." (El-Araf: 75-76)
Një grup prej atyre që refuzuan besimin - gjoja në emër
të Allahut - bënë plane për ta vrarë Salihun.

Ata i thanë: "Ne parandjejmë prej teje dhe
prej atyre që janë me ty shenja ogurzeza." Ai u tha: "Shenja
juaj ogurzezë është tek Allahu, por ju jeni një popull që
po vihet në provë."

Në qytet gjendeshin nëntë vetë (nga bijtë e parisë), të
cilët bënin ligësi në tokë dhe ishin të pandreqshëm.

Ata thanë: "Betohuni ndaj njëri-tjetrit në emër të Allahut
që ta vrasim Salihun natën bashkë me familjen e tij dhe
pastaj t'u themi të afërmve të tij: "Ne nuk morëm pjesë
në vrasjen e familjes së tij; ne nuk po gënjejmë."

Kështu ata përgatitën planet e tyre djallëzore, por edhe
Ne bëmë planet Tona, por ata nuk e kuptonin." (En-Neml:
47 - 50)
Populli i kërkoi Salihut argumente bindëse që vërtetonin
se ai ishte me të vërtetë i dërguar nga Allahu. Atëherë
Allahu u dha atyre si provë një deve femër, e cila doli
nga një shkëmb i madh, mirëpo njëkohësisht i sprovoi ata
duke u vendosur disa kushte të caktuara. Por ata e vranë
devenë. Në suren Esh-Shuara ngjarja tregohet si vijon:

Populli i Themudit i përgënjeshtroi të dërguarit.

Kur vëllai i tyre, Salihu, u tha: "Përse nuk i frikësoheni
Allahut?

Unë jam një i dërguar i besueshëm për ju.

Kini pra frikë Allahun dhe dëgjojini fjalët e mia.

Unë nuk ju kërkoj asnjë shpërblim për mesazhin që ju transmetoj.


Shpërblimin e kërkoj vetëm prej Atij që më krijoi mua.

A mendoni se do të liheni të sigurtë në këtë vend?

Në kopshte dhe burime?

Në fusha me të mbjella dhe hurma me fryte të pjekura?

Duke ndërtuar shtëpitë duke skalitur shkëmbinjtë në male
me shumë mjeshtëri?

Kini pra, frikë Allahun dhe dëgjojini fjalët e mia.

Dhe mos u shkoni prapa atyre që janë të shfrenuar (në kryerjen
e veprave te këqija).

Të cilët bëjnë ligësi në tokë dhe janë të pandreqshëm."

Ata i thanë: "Ti nuk je veçse një njeri që i kanë bërë magji.

Ti je një njeri i zakonshëm si ne. Nëse thua të vërtetën,
atëherë na sill një provë."

Ai u tha: "Ja ku është deveja! Ajo duhet të pijë ujë në
ditë të caktuara, ndërsa ju duhet të pini në ditë të tjera.

Dhe mos i bëni asgjë të keqe, përndryshe do t'ju godasë
ndëshkimi i një dite të madhe."

Por ata e therën devenë dhe më pas u penduan (nga frika).
(Esh-Shuara: 141-157)
Në suren El-Kamer, Allahu thotë:

Populli i Themudit i përgënjeshtroi të dërguarit.

Pasi ata thanë: "Si mund t'i shkojmë prapa një njeriu të
vetëm, të gjithë ne? Nëse do ta bënim këtë, ne do të ishim
të humbur dhe të çmendur!

Si ka mundësi që shpallja iu dha atij që është një prej
nesh? Ai është një gënjeshtar i pafytyrë!"

Nesër do ta marrin vesh se kush është gënjeshtar i pafytyrë!

Ne do t'u dërgojmë devenë për t'i vënë në provë, ndaj vëzhgoi
dhe bëj durim.

Tregoju se uji do të ndahet ndërmjet tyre dhe devesë. Secili
do të pijë ujë sipas radhës së vendosur.

Por ata thirrën shokun e tyre dhe ai e mori devenë dhe e
theri. (El-Kamer: 23 - 29)
Fakti që ata nuk u ndëshkuan në atë moment e shtoi edhe
më shumë paturpësinë dhe arrogancën e tyre. Ata e sulmuan
Salihun duke e akuzuar se ishte gënjeshtar.

Kështu ata e therën devenë dhe e mohuan në
mënyrë të pacipë urdhrin e Zotit të tyre dhe thanë: "O Salih!
Sille ndëshkimin që na premtove, nëse je me të vërtetë i
dërguar i Allahut." (El-Araf: 77)
Allahu ua shkatërroi planet dhe dredhitë jobesimtarëve
dhe e shpëtoi Salihun prej tyre. Pas kësaj Allahu, e urdhëroi
Salihun t'u transmetonte njerëzve se ata do të shkatërroheshin
për tri ditë.

Por ata e therën devenë, ndaj dhe ai u tha:
"Kënaquni në shtëpitë tuaja për tri ditë. Ky premtim nuk
do të përgënjeshtrohet." (Hud: 65)
Tri ditë më vonë paralajmërimi i Salihut u bë realitet
dhe Themudi u shkatërrua.

Britma shkatërruese i përpiu keqbërësit dhe
ata u shndërruan në kufoma të ngrira në shtëpitë e tyre,
sikur të mos kishin jetuar kurrë më parë atje. Nuk ka dyshim
se Themudi e mohoi Zotin e tij. I mallkuar dhe i shkatërruar
qoftë Themudi! (Hud: 67-68)