Dialog me shpirtin e Ramazanit

Shehrun Mubarek!

Dialog me shpirtin e Ramazanit



"Ju erdhi Ramazani, muaji i begatisë.

Ju mëshiron All- llahu në të,

duke iu fshirë me mëshirën e Tij gabimet tuaja

dhe duke iu përgjigjur lutjeve tuaja.

All- llahu shikon në adhurimin tuaj

dhe mburret me ju para melekëve.

Tregoni pra, All- llahut nga vetja juaj vetëm të mira.

i shkretë është vetëm ai,

që s'e meriton mëshirën e All- llahut në këtë muaj".

Transmetuar nga Tabaraniu.



Në një nga netët e fundit të muajit të madhërueshëm Shaban, ndjeva
flladet e Ramazanit, që më sollën pranë zemrës, mendjes e shpirtit tim,
vetë shpirtin e Ramazanit të Begatë. Dritat e asaj nate më bashkuan me
shpirtin e Ramazanit dhe një sërë pyetjesh m'u mblodhën në zemër, që
doemos kërkonin një përgjigje.



Dialogu me shpirtin e Ramazanit është përherë ngazëllues, ngjall
prehje, jep mbarësi, tërheq vëmendjen nga hutimi, fal dhunti, dritëson…



O Muaj i begatë,- fillova ta pyes mikun hyjnor- kam dëshirë të dij se
si parapërgatiten besimtarët, punëtorët, njerëzit e zellshëm, ata të
dijes, urtësisë e udhëzimit për të të pritur?



Ah, sa të vëmendshëm janë ata, për të shfrytëzuar mbi të gjitha kohën
time, në mënyrë që ta angazhojnë atë me adhurime, bamirësi, falje e
agjërim… Ah, sa ëmbël e këndojnë Kur'anin, sa bukur tingëllon zëri i
tesbihëve të tyre, sa ngrohtë u rrjedh loti i pendesës e sa
përgjërueshëm shfaqet lutja e tyre… Ata, orë pas ore e ditë pas dite
mundohen të përfitojnë nga stina ime, për të përfituar edhe dëshminë e
Resulull- llahut, që thotë: "Agjërimi dhe Kur'ani i ndërmjetësojnë
robit tek All- llahu ditën e gjykimit. Agjërimi thotë: O Zot, unë ia
ndalova ushqimin dhe epshet gjatë gjithë ditës, prandaj më prano mua
për të! Ndërsa Kur'ani thotë: O Zot unë ia ndalova gjumin gjatë natës,
prandaj më prano mua për të dhe i ndërmjetësojnë". Transmetuar nga
Ahmedi, Tabaraniu, Hakimi dhe Bejhakiu nga Ibni Amr (r.a).



O Muaj i mëshirës, faljes e amnestisë hyjnore nga ndëshkimi i merituar,
më trego të lutem, se si të presin Myftilerët me çallma të bardha?



Ata, ngrysin netët duke menduar e planifikuar për 30 ditët e prezencës
time në mesin e besimtarëve. Sëbashku me teologët e thirrësit, ata
mblidhen sikur anëtarët e një familjeje të madhe e të lidhur ngushtë.
Kuvendojnë, dialogojnë, ndajnë detyra, marrin përsipër angazhime,
hedhin vështrimet e tyre nga horizontet e së nesërmes dhe konkludojnë
të rrethuar nga dritat e mbarësisë: "Dora e All-llahut është mbi duart
e tyre" … Kur'âni: 48:10. Tek i vështron sëbashku, të shqetësuar dhe të
angazhuar për të zgjidhur "mundimet" e njëri-tjetrit, të duket se po
prek shpirtin e cilësimit të sahabëve: "Janë të mëshirshëm ndërmjet
vete"… Kur'âni: 48:29.



Po Imamët e Hatibët?



Edhe ata të karakterizuar nga kjo frymë, luten që All- llahu t'u
ndriçojë mendjet e tyre, që gjatë ditëve të mia të sjellin risi në
lëvizjet e xhematit e aktivitetet e xhamive. Mendojnë për shtimin e
derseve dhe mbledhjeve të ndryshme për të përmendur All- llahun në
xhemat, sikurse sahabët bënin ditëve të epokës së nurit… Mblidhen për
të kënduar hatme të shumta, ulen për të komentuar Fjalën e All- llahut,
thërrasin për bamirësi e vrapojnë për të evidentuar familjet në nevojë…




Po për besimtarët e zakonshëm, çfarë më thua, o Muaji i mirësisë?



Besimtarët, të përkushtuar ndaj Fjalës së Krijuesit të tyre, vrapojnë
të shtojnë dhikrin e emrave dhe cilësive të Zotit të tyre dhe i luten
Atij, që t'i veshë me cilësitë e atyre, për të cilët thotë: "E robërit
e Zotit janë ata që ecin nëpër tokë të qetë, e kur atyre me fjalë u
drejtohen injorantët, ata thonë: "Paqë!". Dhe që për hir të Zotit të
tyre natën e kalojnë duke i bërë sexhde dhe duke qëndruar në këmbë
(falen). Edhe ata që thonë: "Zoti ynë, largoje prej nesh vuajtjen e
Xhehennemit, e s'ka dyshim se vuajtja në të është gjëja më e rëndë".
Ai, vërtet është vendqëndrim dhe vendbanim i keq. Edhe ata që kur
shpenzojnë nuk e teprojnë e as nuk janë dorështrënguar, por mbajnë
mesataren e janë të matur. Edhe ata që pos All-llahut, nuk lusin zot
tjetër dhe nuk mbysin njeriun që ka ndaluar All-llahu, por vetëm kur e
meriton në bazë të drejtësisë, dhe që nuk bëjnë mos përdor ksi fjalëëri, ndërsa kush i
punon këto, ai gjen ndëshkimin. Atij i dyfishohet dënimi ditën e
kijametit dhe aty mbetet i përbuzur përgjithmonë. Përveç atij që është
penduar dhe ka bërë vepra të mira, të tillëve All-llahu të këqijat ua
shëndrron në të mira. All-llahu është mëshirues, ndaj Ai fal shumë. Ai
që është penduar dhe ka bërë mirë, në të vërtetë, ai është kthyer te
All-llahu dhe është i pranishëm. (Robërit e Zotit janë) Edhe ata që nuk
dëshmojnë rrejshëm dhe kur (rastësisht) kalojnë pranë së keqes, kalojnë
duke e ruajtur karakterin e vet. Edhe ata që kur këshillohen me ajetet
e Kur'ânit të Zotit të tyre, nuk u kthejnë shpinën si të shurdhët e të
verbër. Edhe ata që thonë: "Zoti ynë, na bën që të jemi të gëzuar me
(punën) e grave tona dhe pasardhësve tanë, e neve na bën shembull për
të devotshmit". Për shkak se duruan, të tillët shpërblehen me një
shkallë të lartë (Xhennet) dhe aty priten me përshëndetje të selamit.
Aty janë përgjithmonë, e sa vendqëndrim dhe vendbanim i mirë është
ai"... Kur'âni: 25:63-76. Ata fillojnë të pakësojnë fjalët e tyre të
pavlera, të distancohen nga thashethemet, nga përgojimi dhe të lidhin
miqësi me heshtjen e të urtëve, atë që shoqërohet me meditim...



Po studentët e dijes, ata që kërkojnë dritën e dijes së dobishme, për
të punuar me të e për t'u bërë udhëzues të sinqertë me baza të
shëndosha diturie?



Ata, Zoti i ruajtë dhe u shtoftë mbarësinë, janë shembullorë dhe plot
mbarësi... Zgjohen herët në syfyr dhe pasi hanë dhe pinë, përgatiten
për të shkuar në xhami. Pas faljes së sabahut, ata qëndrojnë në xhami
duke u lutur e duke përmendur Zotin e tyre deri në lindje të diellit.
Falin namazin e duhasë dhe pastaj shkojnë nëpër shtëpi. Marrin librat
dhe nisin punën e një dite të gjatë... Në drekë pushojnë pak dhe pasi
zgjohen, falin iqindinë, këndojnë pjesën e programuar nga Kur'ani dhe
përsëri marrin studimet e hulumtimet e tyre. Akshami vjen shpejt. Pas
iftarit marrin nga një pije të ngrohtë me të afërmit a miqtë dhe
vrapojnë për në teravi... Kthimi i tyre në shtëpi është sinjal i
përfundimit të një dite të mbushur me aktivitet, punë, studim e
adhurim. Ata flenë herët dhe bëhen gati për një ditë të re...



O Muaj i dashur. Kam edhe shumë pyetje të tjera...



Mos, u nxito. Edhe pak ditë hëna e re do t'ju shënojë ardhjen time dhe
më beso se, realiteti i ditëve do të jetë përgjigjja ime për çdo pyetje
tënde. Por mos harro: Unë vij vetëm një herë në vit dhe e kam zakon të
shkojë shumë shpejt. I lumi ai, që do të dijë të përfitojë gjatë ditëve
të mia, nga mëshira, falja, pranimi, drita, pendesa, loti, sexhdja e
zgjatur e duart e ngritura lart ...



Ishte jaci. Freskia e asaj nate shtatori, kishte hedhur pelerinën e saj
mbi Shkodrën e lashtë. Po shkoja drejt xhamisë, kur flladet e dritave
hyjnore të muajit Shaban, më sollën shpirtin e Ramazanit të bardhë…
Ishte natë drite, që me dritat e dialogut të nurshëm, ndriçoi edhe
qytetin tim… Dëshirova që ajo natë të mos kishte fund…