Nacional-katolicizmi ---2---

.


Sa i përketë ndihmave të kishës katolike që i ka dhënë popullit të
Kosovës në kohën e luftës dhe mbas saj, çka na përkujton Ndreca, këtë
askush (sidomos M.Kelmendi) nuk e ka injoruar. Askush nuk mund të
harrojë ndihmën politike dhe atë ushtarake të popujve miq të Kosovës.
Populli shqiptar është popull shumë mirënjohës. Por këto ndihma nuk
duhet të kushtëzohen për qëllime tjera

Nëse
besimi është çështje e ndërgjegjes dhe kurkush nuk ka të drejtë me
cenue dhe me gjyku ndërgjegjen e të tjerëve, sikurse cek Adriani,
atëherë shtrohet pytja: A ka dikush të drejtë për të keqpërdorur
ndërgjegjen e besimit për qellime tjera?
I ndjeri Mark
Sopi, si ipeshkvi i Kosovës (tre muaj para se të vëhej gurthemeli i
katedrales në Prishtinë) para Komitetit të Kongresit Amerikan, mes
tjerash thotë: ”Katolikë kanë qenë edhe muslimanët e Kosovës ... sot
kanë nostalgji për fenë e të parëve (në krishtërim) dhe nuk është
çështje e vështirë prapë të kthehen në te, sepse sot kemi këso raste të
tilla të konvertimit dhe ky fenomen po rritet dita ditës. Duhet t’u
ndihmohet në këte ndergjegjësim fetar.”
Shumë e çuditshme, a po?

Çfarë ndërgjegje është kjo dhe a ka nevojë të komentohet kjo
veprimtari antiislame dhe antikombëtare? Si mund të luhet kështu me
fatin e popullit shqiptar? Si mund të keqpërdoret ndryshe liria fetare
dhe demokracia?
Çka mund të presin diçka të mirë shqiptarët
e besimit islam nga një ipeshkv i tillë? Asgjë! Pse krerët e kishës
katolike pranuan të shkojnë në Amerikën mike pa përfaqësuesit e
Bashkësisë Islame të Kosovës? Kësaj i thuhet që nën petkun e fesë në
emër të Zotit t’i përçajsh shqiptarët dhe t’i sherbejsh Djallit. A ka
diçka më të keqe?
Ne sot jemi muslimanë të cilët e njohim
dhe e duam fenë tonë. Edhe pse nuk mund të lavdërohemi me të kaluaren
islame, ne jetojme në tokën tonë ku islami frymëzon dhe inspiron
shumicën e popullit shqiptar me tepër se 6 shekuj. Populli shqiptar do
t’i del zot kombit, por do t’i qendrojë gjithmonë besnik fesë islame,
sepse në Kur’an thuhet: “Te Zoti fe (e vërteta dhe e pranuara) është
vetëm Islami” (3:19). Për ne kombi dhe feja janë një tërësi e
pandashme, janë krijesa të Zotit.

AN. i inspiruar nga
krerët e kishës katolike thotë: Për me ndertue një kishë në Kosovë
mjafton që kosovarët katolikë ta duan një gjë të tillë ...”
Po, pse
vetëm për një grusht katolikësh po vlejka ky rregull, kurse jo edhe për
miliona shqiptarë muslimanë? A ja vlen që për kisha e kryqe të
rrezikohet toleranca ndërfetare uniteti dhe interesi i populli
shqiptar?
AN., në lidhje me debatin e qytetarëve, thotë se
populli në Kosovë ka zgjedhur përfaqësuesit e vetë të denjë, të cilëve
u ka besuar një mandat në pushtet ...”
Nuk më besohet se ata
janë të denjë. Atje po lulëzon korrupcioni dhe keqpërdorimet e ndryshme
të mafijave. Këtë me mirë e dinë qytetarët e Prishtinës. Sa i përket
mandatit të besuar, kjo nuk dmth se ata duhet të keqpërdorin
pushtetitn dhe besimin e dhënë nga populli. Prandaj reagimet (jo sa
duhet) janë prezente dhe të arsyshme.

Adriani
na flet për ndërtimin e xhamive në Europën e krishterë, por harron të
cekë pse kjo nuk po ngjan në Prishtinë dhe në Tiranë, kryeqendra të
banuar me shumicën shqiptare të besimit islam? Janë shqiptarët
europianë apo nuk janë?

Ndërtimet e tyre në Europë kanë shumë dallim nga kishat katolike-politike në Kosovë.

Pse katedralja katolike, në një mjedis me shumicë muslimane, paska
rëndësi për Prishtinën, për Kosovën ... dhe mbarë botën, sikurse kishte
deklaruar Kardinali Mc Carrick, kurse një Qendër Islame jo? Çka dmth
ky favorizim i njërit besim, dhe për çfarë qëllime po bëhet kjo? Pse po
heshtin ata të cilët janë të obliguar të flasin?
Xhamijat e
ndërtuara në Europë (e as në Kosovë) nuk kanë pretendime armiqësore
ndaj besimtarëve të krishterë, për t’i konvertuar në fenë islame.
Se
çfarë qëllime kanë krerët e kishës katolike dëshmon rasti i ndërtimit
të Kishës katolike në fshatin Kuqishtë të Pejës, një vend në të cilin
nuk ka asnjë besimtar katolik. Argat i kishës katolike-politike ishte
bërë edhe prefekti i Pejës, Lajci. Kurse Ndue Kajtazi, famulltar i
kishës Shën Ndou në Gjakovë, thotë: “pas ndërtimit të kishës mbi 80
përqind të rugovasve do të konvertohen në fenë katolike” (Lajm
20.07.05). Fyerje te rënda dhe provokative për muslimanët. Si mund të
durohen këto?

Që është edhe më keq, këtyre punëve
djallëzore po u shërbejnë edhe disa pseudointelektualë. Dr.Mujë Rugova
në intervistën e tij në gazetën “Lajm” (5 gusht 2005), përkrahë dhe
nxitë që edhe zonat e tjera shqiptare të ndjekin shembullin e
Kuqishtës, në luftën e kryqëzatave katolike të shek. XXI. Të nxisësh
luftë fetare tek shqiptarët sot, kur Kosova është në prag të shpalljes
së pavarësisë, kjo nuk është mençuri por fanatizëm fetar dhe varfëri
shpirtërore intelektuale. Dr.M.Rugova na flet për misionarë të paguar
të Sadamit, Gadafit dhe Arafatit. Kjo është një propagandë më e
fëlliqur se ajo serbe, dhe dëshmon se autori i tyre, njeri (me titullin
e doktorit të shkencave) por i pa kurrëfar ndjenje përgjegjësie për
fjalën e thënë publike. Ku e çojnë popullin shqiptar të këtillët?
Në shërbim të kujt janë ndërtuesit e kishave katolike-politike dhe kush i paguan?

Është për t’u brengosur që edhe në Shqipëri ka tendenca të këtilla.
Atje besimtarët ortodoksë po e kryqëzojnë harmoninë fetare me anë të
ngritjeve të kryqeve. Ishte rasti në Elbasan, qytet me shumicë të
besimit musliman, dhe rasti në rrethin e Sarandës ku u ngrit një kryq
prej betoni me lartësi prej mbi pesë metra. (“Bota Sot”, shtator 2004).


Kush na qenka Shan Zefi që paska të drejtë të insistojë për të
ndërtuar katedrale katolike në vendin ku gjendet gjimnazi “Xhevdet
Doda”, në qendër të Prishtinës? Pse kjo nuk vlen edhe për përfaqësuesit
e besimit islam?


Kosova nuk është Francë,
dhe as Prishtina Paris. Pasi kjo dihet, atëhere pse po zbatojnë dhunë
psikike mbi shqiptarët muslimanë? Është hipokrizi dhe mashtrim i
ideatorëve të Katedrales kur thonë se, ajo mund t’i shërbejë tolerancës
dhe mirëkuptimit, kur po dihet që prej fillimit kjo kishte shkaktuar
nervozizëm, përçarje dhe moskuptime të mëdha midis njerëzve. Kishte
eksplodim të granatës. Me të tillë njerëz nuk mund të ndërtohet e
nesërmja e Kosovës?

Adriani thotë: “Mendoj se shumica
muslimane e shqiptarëve e din fort mirë se nderi dhe nami i Islamit nuk
mbrohet tue cenue kishat katolike, prandaj nuk besoj se në gjinin e
besimtarëve tolerantë ka me pas vend për idena që janë të importueme
prej jashtë”.
Është e drejtë e secilit të mendojë si të
dojë, por shumica muslimane as që ka pasë e as që ka pretendime për të
cenuar kishat katolike. Kisha katolike është ajo e cila po e cenon
Islamin...

Nacional-Katolicizmi

Sado me qenë njeriu demokrat dhe tolerant, nuk mundet me qenë indiferent kur lexon:

“Sepse gjeografikisht, historikisht, kulturalisht, me shekuj dhe
fetarisht jemi të krishterë”, thotë Dom L. Gjergji. Kjo është një
genjeshtër. Si është e mundur që ky njeri i kishës t’i “gëlltitë” 6
shek.të kulturës, traditës dhe historisë islame në Kosovë? Ky është
aktivitet i nacional-katolicizmit, të udhehequr nga priftërinjtë
katolikë, të cilët me politikën e tyre, nën petkun fetar, po e helmojnë
frymën tolerante vëllazërore të shqiptarëve të ushqyer dhe kultivuar në
shekuj. Nuk është e njerëzishme që në emër të lirive fetare të luftojsh
fenë e të tjerëve. Popullit shqiptar kurrësesi nuk i duhet një
katolicizëm i tillë.

Sa i përket humbjes së përkrahjes
së miqëve, kjo aspak nuk ka të bëjë me kundërshtarët e ndërtimit të
Katedrales. Nëse kërkohet ndonjë përgjegjësi, atëherë këte duhet
kërkuar tek organet udhëheqëse të Kosovës dhe tek ato ndërkombëtare.
Në
emër të Katedrales prej fillimit është manipuluar. Për të arsyetuar
ndërtimin e saj është (keq)përdorur edhe emri i humanistes “Nëne
Terezës”, sikurse edhe i Gjergj Kastriot-Skenderbeut. Kjo është
kuptuar shumë mirë dhe me kohë.

Adriani, si përkrahës i
katedrales katolike, i ka dhënë të drejtë vetvetes edhe për t’i zbuluar
“fytyrat e vërteta të islamit”. Alitë, Islamat, Bajramat e Mehmetat, të
cilët i përmend ai, mund të jenë muslimanë vetëm me emra. Në Islam nuk
ka besim pa vepra, dhe vepra pa besim. Ata të cilët e injorojnë
vetvetën nuk kanë dinjitet fetar.
Adriani dhe muslimanët e
tij duhet të përgjigjen: Pse shqiptarë ortodoksë e kanë katedralen në
Tiranë, kurse muslimanët nuk e kanë një Qendër Islame. Pse shqiptarët
katolikë e kanë katedralen e tyre në Tiranë, kurse shqiptarët muslimanë
nuk e kanë Qendrën Islame?? Pse shqiptarët me rastin e festave të
Bajramit të falen jashta xhamisë, në oborre dhe nëpër rrugë në asfalt
në kohë të ftohta, në shi ... ? Ku është ndërgjegja? Pse nënçmohen dhe
pse përbuzen shqiptarët muslimanë?
Më ka befasuar Haxhi Dedë
Bardhi, Kryegjyshi botëror i bektashive, i cili kishte pranuar që të
nënshkruhej në Letrën e hapur të 32 intelektualëve shqiptarë, dërguar
institucioneve të Kosovës, ku kërkohej të ndërtohet katedralja katolike
në Prishtinë. Edhe ky nuk brengoset për vëllezërit e vetë muslimanë në
Shqipëri, por për fatin e katedrales katolike-politike në Prishtinë.
Çka i thuhet kësaj: patriotizëm, fetarizëm apo politikë e keqe? Është
kjo për t’u qeshur apo për të qarë?
Kësaj nuk mund t’i
thuhet tolerancë dhe atdhedashuri, por me tepër dyfytyrësi ndaj fesë
islame dhe ndaj shqiptarëve muslimanë. Kjo nuk mund të mshifet.

Uroj që gjatë vitit të ardhshëm faktorët politikë, fetarë dhe
intelektual shqiptarë të merren sinqerisht dhe moralshëm me punët të
cilat u takojnë dhe mos të shkaktojnë huti, urrejtje dhe përçarje...

Nga: Nafi Baxhaku, Suedi
Feb 1, 2007, 12:06
Falun, 29.12.2006 © by Gazetajava.com